6. jul, 2022

Wachtrijen kent u ze ook? Dat zijn meestal van die situaties die je pas ontmoet als je echt in nood zit. Je denkt, nu komt het weer goed maar helaas pindakaas, toch ook weer niet. U moet wachten, u komt in een wachtrij!
Ik stel u voor aan een man die ik Kees zal noemen voor deze gelegenheid.
Kees is een fervent gebruiker van een scootmobiel, u kent ze vast wel, zo’n motorfiets op 3 of 4 wielen, die meestal worden gebruikt door onze mindervalide medemens.
Het is een uitkomst als je slecht ter been bent, want je kunt er evengoed zelfstandig op uit. Maar als je dan opeens zonder zit dan ben je pas echt gehandicapt, want je kan dan echt nergens meer heen.

Dit overkwam Kees onlangs. Als gerenormeerd scootmobiel coureur wilde hij op een dag op pad. Hij ging naar het ziekenhuis op bezoek bij zijn echtgenote, die daar door een noodlottige val, terecht was gekomen.
Op weg in zijn glimmende machine, zag Kees op zijn dashboard dat de accu wel erg snel leeg raakte. Hij haalde net aan het ziekenhuis nog, en kon gelukkig op bezoek.
Maar wat nu te doen? Rijden ging niet meer en de Scootmobiel moest blijven staan?
Niet getreurd de firma van het onderhoud gebeld en zij kwamen hem ophalen, die zelfde avond nog, wat een geweldige service!
Of toch niet? U raad het al ze kwamen inderdaad niet.
Gelukkig kwamen ze de volgende dag wel, en zo was het voertuig eindelijk onderweg naar de garage.

Toch nog snelle reparatie dus niet getreurd, komt allemaal goed.
Of toch niet? Het onderdeel moet besteld worden, dit gaat een paar weken duren “sorry hoor!” Kees zit in zak en as, hij kan nergens heen en is aan huis gekluisterd.
Gelukkig was een familie lid bereid om te vragen of er een leen Scootmobiel beschikbaar was, en ja hoor gelukkig “die komt eraan mevrouw” zeiden ze nog.
Toen deze aankwam, weliswaar na een paar dagen pas, want plannen doet men vooruit en improviseren? Nee dat doen we niet.
Maar hij kwam en Kees was een koning te rijk hij had weer vervoer.
Tijdens het uitladen van de scootmobiel zag de chauffeur, “he hij doet het niet!
Inladen dan maar weer, en vroem vroem weg was hij.

Toch maar weer bellen dan? Tuurlijk wel! En zo geschiede het dat Kees toch weer vervoer kreeg. Weliswaar met enige strubbelingen maar wie let daar nog op, alleen een kniesoor. Kees was blij als een kind in een snoepwinkel want hij had zijn vrijheid weer terug. Op naar het ziekenhuis, snel op bezoek bij zijn lieftallige vrouw.
Hij startte de machine en ging op weg, he wat is dat nou? Jeetje wat gaat hij hard?
Kees stuurde de bolide de weg op, en deze ging er direct vandoor!
“Gaat lekker zo” dacht Kees nog, hier houd ik wel van.
Maar hij ging steeds sneller en sneller, het monster was niet meer te houden en het ergste? Hij remt ook niet, “help help”, riep Kees nog.
Hij ging op 2 wielen de hoek om, miste op een haar na een voetganger. Een bloembak ging dwars doormidden. En een groep mensen kon nog net op tijd opzij springen.
Uiteindelijk lukt het Kees om weer thuis te komen, en het monster tot zwijgen te brengen.

Kees zag lijkwit en was weer terug bij af, en nog steeds geen vervoer.
“Dit apparaat is levensgevaarlijk en ik ga er nooit meer op” zei Kees later tegen zijn vrouw. Maar inmiddels weer een week verder en nog steeds geen reparatie.
Gelukkig het onderdeel komt vrijdag en dat is morgen, eind goed al goed zult u denken.
Niets is minder waar even snel repareren voor het weekend dat gaat niet.
Plannen doe je vooruit en improviseren? Nee dat doen we niet.
Het gaat goed komen denk ik, maar wat erg om iemand die zo afhankelijk is, zo lang te laten wachten. Het zal je maar overkomen.
Dit zijn soms de wachtrijen van het leven, het lijkt soms net of niemand nog een stapje harder wil doen. Tijd is geld behalve als je de klant bent.

De wachtrij van het leven, daar worden heel wat uren aan weg gegeven.

Eppo

10. mrt, 2022

10-03-22 Slikken en stikken.

Slikken en stikken dat is de realiteit van dit moment.
Komen we net uit de Corona crisis, of we zitten alweer in de volgende.
Dit keer een oorlog ten Oosten van ons. Alwaar een klein debiel ventje probeert om in hele korte tijd, zoveel mogelijk mensen dood te maken.
Allemaal onder het mom van zijn eigen hersenspinsels, die tegen hem zeggen, dat een volk beter af is als hij het volledig voor het zeggen heeft.
We hebben nog wel even last van hem, want hij gaat niet weg, zeker niet uit zichzelf en hij zal er alles aan doen om te de touwtjes in handen te houden.

Over vervelende leiders gesproken, die hebben we in Nederland ook!
Onze leider en zijn trawanten zijn al veel te lang aan de macht.
Wat hebben ze Nederland vooruit geholpen de laatste jaren.
Meer armoede, we gaan veel te laat met pensioen,, belastingfraude door de belastingdienst zelf, en om maar te zwijgen van de vele beloften die nooit worden nagekomen.
Hier bovenop komt nu nog de energie crisis, die we volgens onze leider maar moeten zien als de prijs die we voor de oorlog in het oosten betalen.
Vertel dat maar eens aan iemand die het minimum loon verdient!
Met dit bericht wordt je letterlijk in de kou gezet.

En als onze leider er helemaal niks aan kan doen, dan is het triest, maar dan kunnen we zeggen we hebben geen enkele keuze.
Maar er is wel een keuze, en die heet belasting verlaging. Verlaag de belasting op energie naar een niveau zoals dit was voor deze crisis. Is iedereen blij!
Ook de overheid, want mensen krijgen meer te besteden en dat is goed voor de economie. Maar nee dat gaan we niet doen, er komt wel wat verlichting, maar dat zet geen zoden aan de dijk.
Misschien moeten we een bericht sturen aan Stichting Doe een Wens, dan wensen we dat onze regering het licht gaat zien, en de bevolking gaat helpen.
Dat zou heel mooi zijn maar gaat niet gebeuren!
Miljarden steun aan de grote bedrijven, dat was geen probleem, maar voor burgers?
Nee daar hebben bewindslieden niets aan, burgers helpen, daar krijg je geen mooi baantje mee na een overheids carrière. Het is dus slikken en stikken!
Denk nou niet dat stemmen iets helpt, want de echte keuze van het volk beland in de kliko, want aan het gepeupel hebben ze echt geen boodschap.

Wil je ooit minister zijn, gedraag je dan als een zwijn.

Eppo

1. nov, 2021

Als het vandaag de dag ergens over gaat, is dat wel over vertrouwen.
We lijken het wel niet meer te hebben, en we komen er schromelijk tekort van.
Dat is best heel erg, want het is het fundament van ons bestaan.
Hoe komt het toch dat we ergens gaandeweg in onze weg naar meer, meer en nog veel meer ons vertrouwen kwijt zijn geraakt?
Het is natuurlijk heel gemakkelijk om de overheid de schuld te geven, alhoewel ze hebben nou niet bepaald hun best gedaan om ons het vertrouwen wat terug te geven.
Politici die alles aan elkaar liegen zijn een soort van “de norm” geworden, het huidige kabinet heeft daarbij alle records wel gebroken.
Wat ik het meest enge vind van alles, dat het zo normaal is geworden, we worden zo vaak belazerd dat we het normaal zijn gaan vinden. Tenminste zo lijkt het.

Maar het is natuurlijk niet alleen de schuld van de politiek.
We zijn er allemaal in meer of mindere mate schuldig aan.
Kijk nou naar een gemiddeld reclame blok? Een blok van 10 minuten bevat zoveel leugens dat we spreekwoordelijk door de bomen het bos niet meer zien!
Neem nou de reclame voor voedsel, als we de groot producenten moeten geloven, is het ene product nog gezonder als het andere. Terwijl we inmiddels weten dat bewerkt voedsel ernstige schade toebrengt aan onze gezondheid.
De wereld hangt van leugens aan elkaar, of het nou gaat om financiën, voedsel, diensten noem het maar op, ze hebben door leugens bestaansrecht gekregen.
Kijk maar eens goed rond, wedden dat u het ook ziet?

Ik ben natuurlijk wel een beetje aan het zwartkijken, misschien wel.
En is het niet zo erg zoals ik het nu scherts, het verdraaien van de waarheid zit nou eenmaal in onze menselijke natuur. Om het nou liegen te noemen, ach het hoort een beetje bij ons.
Het begint al als kind, je leert al snel dat de waarheid vertellen niet altijd even handig is.
Daar begint het en als je groter wordt dan is het al snel een graadje erger.
Dus conclusie, het zit ons in de genen, al heeft de ene persoon een wat sterker leugen gen als de ander.
Gelukkig ik was al bang dat ik abnormaal ben geworden met mijn gezeik over leugens.
Het is dus wel normaal, en liegen is eigenlijk heel gewoon, kom op regering beloof ons nog eens wat! Lieg nog eens wat…………. heerlijk!

Al is de leugen nog snel, de mensheid achterhaalt het wel.

Eppo