3. jul, 2014
Laatst stond ik in een supermarkt te wachten, tot ik bij de kassa aan de beurt was. Een dame voor mij wilde wat extra geld bijpinnen, zoals dat tegenwoordig heet. Waar mensen voor geld vroeger alleen bij een bank terecht konden, haal je het tegenwoordig gewoon lekker bij de supermarkt!
Maar dit terzijde, de dame in kwestie wilde 50 euro bijpinnen, en de kassière maakte een bonnetje dat de vrouw moest ondertekenen.
So far so good, het bonnetje werd getekend, en tot mijn grote verbazing gaf de kassière het getekende bonnetje, terug aan de vrouw die het extra geld opnam! Ik zag het gebeuren, en wilde het uitschreeuwen he het gaat verkeerd, maar mijn mond ging open en er kwam geen geluid uit!
Helaas was ik kennelijk de enige die zich er druk over maakte, dus hield ik wijselijk mijn mond. Maar de logica was ver te zoeken in deze actie.
Ik bedoel als je iemand laat tekenen voor ontvangst? Houd je toch zelf het orgineel met de handtekening?
Het leven is op dit soort momenten best zwaar, en ik had er een slechte nacht van. Het maalde in mijn hoofd zo van, wat als……en wat dan…..?
U denkt natuurlijk die is gek om zich daar zo druk over te maken, en gelijk heeft u. Als ik niet gek was zou u mijn blogs niet lezen! Ik noem het dan ook maar prettig gestoord, dat klinkt wat vriendelijker.
De volgende dag was alles weer een beetje gezakt en mijn hoofd was weer wat rustiger geworden.
Er zijn eigenlijk best veel dingen waarbij de logica ontbreekt, neem nou b.v. de salarissen van voetballers, soms tientallen miljoenen per jaar.
Het feit dat een voetballer zo veel geld krijgt is al niet logisch, maar het feit dat de halve bevolking dit de gewoonste zaak van de wereld vind, is eigenlijk nog veel gekker!
En zo zijn er heel veel dingen eigenlijk heel raar, maar de meeste mensen hebben ze niets eens door. Lijkt mij heerlijk als je zo kunt leven, zalig zijn de onwetenden.
Misschien moet ik maar eens in de leer bij iemand die zich nergens druk over maakt, word ik misschien ook wat rustiger in mijn hoofd!
Tot die tijd zullen mij dit soort kleine dingetjes zoals het verwisselen van een bonnetje mij prikkelen, en zal ik denken hoe kan iemand zo dom zijn?
Ook van grotere zaken moet je misschien niet altijd de logica willen zien.
Dat maakt het leven een stuk eenvoudiger!
Smaakt het eten je goed? Logisch dat je daarvan poepen moet!
Eppo
3. jul, 2014
Het zal u ongetwijfeld niet zijn ontgaan, het is vandaag Wereld Ufo dag!
Overal om ons heen wordt er groots uitgepakt met allerlei leuke activiteiten. Zo kunt u een rondje meevliegen in een echte vliegende schotel, en kennis maken met de bewoners van de planeet Joralka!
Ook zal er op het museumplein muziek zijn, Intergalactische DJ’s zullen voor een sprankelende sfeer zorgen, en er zal volop muziek zijn.
Op de vliegbasis Volkel zal er een landing plaatsvinden van het grootste ruimte schip van ons melkwegstelsel, het zal de eerste keer zijn dat een dergelijk ruimtevaartuig binnen onze dampkring te zien zal zijn.
Kijken dus, dit mag u niet missen.
Op de Coolsingel in Rotterdam zal er een gastronomisch evenement worden gehouden. Hier gaan koks uit verschillende melkwegstelsels met elkaar de strijd aan. Uiteraard mag iedereen komen proeven, ooit wel eens Dunjakekes gegeten? Mag u niet missen!
Zo zal de Wereld Ufo dag er in de verre toekomst waarschijnlijk uit komen te zien, tenminste als er echt buitenaards leven is.
Het zal waarschijnlijk niet zo wezen dat wij de enigste planeet met leven zijn. Er zijn meer planeten met ongeveer dezelfde omstandigheden als op onze aarde. Dus zal er heus wel ergens buitenaardsleven aanwezig zijn.
Dat is tenminste de mening van sommige deskundigen!
Ikzelf zie het allemaal wel komen, en al staan de groene mannetjes voor de deur, wees welkom de koffie staat klaar, wat mij betreft.
Vanavond zal ik buiten zitten met mijn blik op de hemel gericht, tenslotte je weet het maar nooit?
Het is Wereld Ufo dag, totdat ik vanmorgen ervan hoorde op de radio, wist ik niet van het bestaan af.
Ufo’s ik heb ze nog nooit gezien, maar sommige mensen al heel vaak.
Er zijn zelfs mensen die beweren te zijn ontvoerd door Aliens.
Lijkt mij de ultieme ervaring waar ik best jaloers op ben.
Maar totdat dit echt gebeurt, blijf ik sceptisch en geloof ik het pas als ik het zelf zie! Maar wie weet komt er een tijd dat ze er gewoon zijn?
Alhoewel als ik naar onze regering kijk, zou je bijna denken dat ze al gewoon onder ons zijn? Kijk eens naar onze ministers, die zijn best raar?
Het zou mij niets verbazen!
Ufo’s het zou wat, maar als ze komen dan krijgen we dat!
Eppo
1. jul, 2014
Het is dan eindelijk zover, Transgenders kunnen nu heel gemakkelijk hun geslacht op hun paspoort laten wijzigen.
Deze kop las ik vandaag op een nieuwssite.
Het werd natuurlijk een keertje tijd dat deze mensen niet eerst naar de rechtbank hoeven te gaan, voordat ze als het andere geslacht verder kunnen leven.
Maar het bericht deed mij toch denken aan een reclame van een verzekeraar, die een polis aanprijst waarbij je dingen aan en uit kunt zetten. Kunnen mensen die van geslacht veranderen voortaan ook zeggen, ik zet de module vrouw vandaag even uit, want ik ga voetbal kijken bij vrienden? Of nog gekker, wordt u lastig gevallen door een lelijke vent, even de module man aanzetten.
Was het maar zo’n feest, gewoon even geen zin meer hebben in wat je bent, door dit gemakkelijk aan of uit te zetten, wat zou dat mooi zijn.
Gelukkig maar dat Transgenders het voortaan weer iets makkelijker hebben.
De Amersfoorters kunnen opgelucht adem halen, pedosexueel Sietze V woont niet meer in de mooie stad met de Kei. Hij voelde zich niet veilig in Amersfoort, en was de protesten tegen zijn persoon meer dan zat. Ach ja dat krijg je ervan, als je dit soort mensen een woning aanbied in de buurt van een kinderdagverblijf. Zou hij nu net zo bang zijn als zijn slachtoffertjes? Laten we hopen van wel. Als dit soort mensen vrijkomt moeten ze ergens wonen, dat is zeker. Maar niet naast mij!
Wat zegt u? Ook niet naast u? Maar hij moet wel ergens wonen.
Misschien kunnen dit soort mensen een euthanasie naar keuze aangeboden krijgen? Probleem opgelost.
En gelukkig hebben er ook weer mensen geprotesteerd tijdens een herdenking van de slavernij. Nederland moet nog steeds excuses maken voor hetgeen generaties voor ons hebben gedaan.
Dat is prima als zij ook aan ons excuses maken, voor het onteren van onze Zwarte Piet!
Als klap op de vuurpijl lees ik een bericht dat hoger opgeleide Groningers niet lang willen reizen naar hun werk.
Ja Duuhhh…. als je niet lang wil reizen, moet je niet in Groningen blijven wonen! Op de een of andere manier wil het maar niet lukken om deze provincie een beetje aansluiting te geven bij de rest van Nederland.
En dat is best jammer, het is toch wel een mooie provincie!
Mensen maak toch niet zoveel trammelant, hij komt toch wel vol die….krant!
Eppo
30. jun, 2014
Een tijdje geleden heb ik geschreven hoe erg ik het vond, dat de Juichpakken van onze Stylist uit het Zuiden waren uitverkocht.
Kort daarna deed ik de onzalige belofte om, indien mijn collega’s een pak voor mij konden scoren, ik deze een hele dag op kantoor aan zou trekken.
Ik dacht nog bij mijzelf “ dat lukt ze nooit” die pakken zijn er niet meer!
En ze gaan zeker niet het geld betalen, wat er op marktplaats wordt gevraagd. Op 1 ding had ik helemaal niet gerekend.
De wet van de grote getallen, als je een ruime honderd collega’s hebt die jou graag voor paal zien staan! Dan kost het kennelijk verrassend weinig moeite om dit voor elkaar te krijgen. Dan is er echt heel veel mogelijk!
Vanmorgen was het dan zover, ik was net begonnen met werken toen er opeens op mijn rug werd getikt. 2 zeer gewaardeerde collega’s stonden lachend achter mij met een cadeautje? Ik voelde behoorlijk nattigheid op dat moment.
Ik dacht nog het zal toch niet? Nee dat kan niet!
Toen ik het papier verwijderde, en een oranje gloed in mijn ogen scheen, toen wist ik het! Ik was Roy Donders voor 1 dag!
Onder grote publiekelijke belangstelling, mocht ik het nieuw verworven kledingstuk aantrekken. Gelukkig mocht ik mij daarvoor terugtrekken in een wat rustiger ruimte. Hiermee voorkwam ik tevens, dat iemand een ongewenste blik op mijn mannelijkheid kon werpen!
Maar dan… als je dan voor de spiegel staat, en jezelf ziet staan in dat superfoute oranje pak, en ik mij vervolgens met een lichte knik in de benen terug naar mijn bureau begaf, barste het gejuich los.
Ik kan u verzekeren, dan blijkt opeens dat je best veel collega’s hebt!
Maar goed belofte maakt schuld, en ik heb mij braaf geschikt in mijn lot.
Mijn dag was fel oranje gekleurd, hetgeen wel toepasselijk was na de zinderende wedstrijd van gisteren.
Ik kan mijn collega’s niet anders als lof toedichten, zij hebben laten zien dat zij net zoals het Nederlands Elftal een echt team zijn.
En tot grote dingen in staat!
Chapeau, gefeliciteerd het is jullie gelukt!
Zo zie je maar, als mens maak je soms een inschattingsfout!
Aan de andere kant, al die aandacht is best leuk!
Als je voor je beurt gaat spreken, zal je altijd een reactie kweken!
Eppo
27. jun, 2014
Meneer de Vries mag zich een gelukkig man noemen, tenminste dat staat in de brief, die hij vandaag ontving van de Staatssecretaris van Sociale Zaken. Meneer de Vries is 65 jaar geworden, en daarmee ontvangt hij zijn langverwachte AOW. Pensioen heeft hij helaas nooit op kunnen bouwen als kleine zelfstandige. Maar nu een persoonlijke bericht van de Staatssecretaris, persoonlijk ondertekend door mevrouw Jette Klijnsma van de PVDA. In de brief staat “ Van harte gefelicteerd met uw verjaardag, en het doet ons deugt om aan te kondigen, dat u onderdeel wordt van een speciaal project.” Aldus de brief, de afspraak op het kantoor van de Staatssecretaris is volgende week donderdag.
Inmiddels is het zover het gesprek is afgerond, en dhr. De Vries staat onwennig al weer buiten.
Hij heeft zojuist te horen gekregen dat zijn AOW komende 5 jaar maar de helft zal zijn, als waar hij normaal recht op zou hebben.
Mevrouw Klijnsma had uitgelegd waarom, “ u bent onderdeel van een heel belangrijk project, u krijgt minder geld maar u krijgt ook een volkstuin!”
Mevrouw Klijnsma vervolgde haar betoog, “ met een volkstuin kunt zelf uw eigen eten verbouwen, dit hoeft u niet meer te kopen, en daarom heeft u minder overheidsgeld nodig om van te leven.”
Meneer de Vries kreeg ook te horen, dat het een proef was, en dat hij was uitverkoren om de vlag te dragen. Meneer de Vries wist niet of hij nu blij of verdrietig moest zijn.
Eenmaal buiten, met een sleutel van het hek van een volkstuinvereniging in de rechterhand, en een bon van een tuincentrum, bedoelt om tuingereedschap en zaad te kopen, in de linkerhand stond hij onwennig op de bus te wachten, die hem weer naar huis zou brengen.
Meneer de Vries had een steen in zijn maag, een volkstuin?
Dit was de eerste tuin in zijn hele leven? Hoe moet hij nu nog rondkomen?
Mevrouw Klijnsma had hem ook nog gezegd dat de opbrengst van de tuin onbelast zou zijn, nog zo’n voordeel?
Meneer de Vries was altijd een brave hardwerkende burger geweest, altijd op tijd zijn belasting betaald. En nu wordt hij zo behandeld?
Hij dacht, “ dit pik ik echt niet, hij nam een besluit en ging met de sleutel en de bon terug naar het kantoor van mevrouw Klijnsma.
Hij pakte een straatklinker en plakte de sleutel en de bon er aan vast, en wierp deze met al zijn kracht dwars door de ruit van het kantoor van de Staatssecretaris. Hij schreeuwde nog “ steek dat maar in je reet, en koop van de bon een bezem, en vlieg terug naar je peperkoek huis!
Vervolgens werd hij in een politiebusje geladen.
Arme meneer de Vries, slachtoffer van een persoonlijk project van mevrouw Klijnsma.
S’ avonds in het nieuws kwam het bericht dat er een aanslag was gepleegd, en dat de dader hard zou worden aangepakt.
Alsof dat meneer de Vries nu nog iets uitmaakt!
Eppo