31. mrt, 2014

Als ik dit schrijf hebben mijn vrouw en ik een fantastisch weekend achter de rug, nou fantastisch maar niet heus.

Zaterdag avond, we waren net aan het genieten van een leuk tv programma, ging plotseling de achterdeur open.

Hee onze zoon komt thuis? Nu al?

Ja hoor meneer kwam binnen er we zagen direct wat er mis was, in elkaar geslagen in een park bij ons in de buurt, zo bleek al gauw!

Getverr…….en je denkt hoe en waarom? Waarom hij? Het laatste daar had ik zo mijn gedachten over, onze zoon doet best wel eens domme dingen.

Zo ook dit keer, een jointje verkopen aan een minderjarige, ja dat is erg dom, en een absoluut een verwerpelijke actie. Maar wat er was gebeurt, helaas werd dit pas de volgende dag duidelijk.

Mijn zoon heeft het vermogen om zich op een eenvoudige manier in de nesten te werken. Tja de minderjarige jongeman was het kleine broertje van een familie, laat ik ze voor het gemak de kansarmen noemen.

Deze mensen zijn absoluut kansloos in onze maatschappij, en daarom zijn ze verplicht om op andere manieren aan geld te komen. Werk krijgen ze bijna nooit. Tja als je kansarm bent, dan kun je daar niet aan beginnen natuurlijk. Kansarmen hebben sterke familiebanden, en geven iedereen de schuld van alles, behalve zichzelf. En zo kwam het dat onze zoon werd gelokt om in een auto te stappen, pas op een parkeerplaats en toen de knopjes van deuren tsjak tsjak tsjak dichtgingen voelde hij nattigheid. Toen er even later nog een auto met nog meer kansarmen aan kwam, werd hij pas echt bang!

De deuren gingen open en hij werd geslagen en geschopt met name tegen het hoofd, ja als kansarmen aan de bal zijn schoppen ze wel raak!

Na een, voor een puber astromisch bedrag aan schade vergoeding te hebben ge-eist (waarvoor??), gingen de kansarmen er in hun riante automobielen weer vandoor. Onze zoon als oud vuil achterlatend. Hierna volgde er een avond van ziekenhuis en politie bureau. Gelukkig kwam onze zoon er met een hersenschudding, en de schrik vrij. Het had heel anders kunnen aflopen.

De volgende dag zag ik dat een juweliersvrouw een stel kansarmen heeft doodgeschoten, en weer zag ik dat de kansarmen iedereen de schuld geven behalve zichzelf. Ik begrijp dat eigenlijk wel, als je kansarm bent dan wil je dat graag blijven! Tenslotte wordt dit rijkelijk beloond in dit land.

En dan zal het toch niet gebeuren dat je opeens kansrijk wordt door iets zinnigs te roepen! Nee zeg, moet je straks ook nog aan het werk, en dat nooit…. natuurlijk!

Als iemand nu naar mij roept of ik meer of minder wil, graag een beetje minder dan!

Ik bedoel criminele kansarmen natuurlijk, dat had u toch ook wel begrepen?

Eppo

28. mrt, 2014

Arme mensen in Utrecht, het is toch vreselijk? Oude tijden herleven!

De mensen die in Utrecht rondom het Domplein wonen hebben een rattenplaag. Ja u leest het goed een rattenplaag!

Op het Domplein wordt gewerkt aan de riolen, een eeuwenoud stelsel is vervangen, en opeens waren de ratten hun huis kwijt.

Wat doe je dan als verguisd knaagdier? Je zoekt een ander heenkomen.

En laten de huizen van de mensen rondom het Domplein, nou precies aan de eisen voldoen?

De ratten hebben de huizen van de omwonende bestormd, en kruipen door alle kieren en gaten de huiskamers, en andere vertrekken van de bewoners binnen. Ze zijn niet meer te stoppen, en ze zijn met velen.

Zeer velen, met duizenden ziekteverspreidende vieze ratten tegelijk!

Natuurlijk heeft iedere stad zijn eigen rattenvanger, maar die is na 4 uur fluiten, om de beesten in optocht de stad uit te lokken gestopt.

De ratten zijn kennelijk niet zo meer van de fluitmuziek, misschien biedt een goede DJ perspectief?

De burgemeester is de beesten zat, en heeft aangekondigd grof geschut in te zetten, en met grof geschut wordt bedoeld zwaar vergif.

U weet wel flesjes met doodskopjes erop. Van dat spul waarbij je handen goed moet wassen na het gebruik.

Maar helaas ook dat bleken de ratten wel aan te kunnen, “ze vreten het gewoon niet” aldus een medewerker van de gemeentelijke bestrijdingsdienst. En de arme mensen zitten in een huis dat volledig is overgenomen door de ratten.

Als je s’ avonds de huizen binnenkijkt, zie je de ratten met de afstandsbediening in de hand, en magnetron maaltijd op schoot op de bank zitten. De arme bewoners kijken het met lede ogen aan.

Maar er is hoop! Binnenkort arriveren er speciale opruimingsploegen uit India. India is een autoriteit op het gebied van viezigheid en rattenplagen.

De mensen die komen zijn mensen uit de Kaste der Rattenvangers, het mooie is dat zij de knaagdieren ook gelijk opeten, een win win situatie dus! Dankzij deze gastarbeiders zijn er binnenkort helemaal geen ratten meer in Utrecht. Hap slik weg rat!

Zo zie je maar weer, we kunnen gewoonweg niet zonder!

Ik bedoel gastarbeiders!

Eppo

27. mrt, 2014

Soms droom ik wel eens van het maken van een verre reis, en met ver bedoel ik ook echt ver. Weg uit Europa weg naar een heel ver buitenland.

Van die landen met altijd mooi weer, en weinig hygiëne.

Waarom mensen naar dit soort landen toe willen? Nou gewoon het is verlangen naar een andere wereld. En die hoeft niet perfect te zijn, soms is het mooi als dat juist niet zo is.

Zo kom ik langzaam tot de kern van de zaak.

Om naar dit soort landen toe te gaan krijg je meestal het advies om je te laten inenten. Inenten? Denk je dan? Waarom? Heb ik vroeger al gehad?

Maar de juffrouw van het reisbureau is onverbiddelijk, “nee meneer Kuiper

u moet worden ingeënt!”

Mijn wereld stort in, ik zag mijzelf al op safari gaan, in een boot door de jungle varen, of lekker naar een sloppenwijk gaan.

Maar nu? Ik moet een prik gaan halen? En niet eentje, maar wel vijf prikken. Getverr…  met zo’n naald in je arm!

De lust om te reizen vergaat mij ter plekke, ik wil niet ingeënt worden!
Waarom moeten we anno 2014 nog steeds geprikt worden, om veilig naar een ver land te kunnen gaan? Ja, ja ik weet heus wel dat ik mij een beetje aanstel, maar als je jezelf laat inenten tegen hele enge ziektes, die wij in Nederland allang niet meer hebben. Loop je een heel klein risico dat je de ziekte ook echt krijgt. En u raadt het al, die ene procent die ziek wordt ben ik. Ent mij tegen de builenpest, gegarandeerd zit ik een week later onder de bulten. Wat dacht u van tropenkolder? Ben ik nog niet gek genoeg?

Nee ik durf niet ingeënt te worden, en daarmee zal ik nooit naar een ver land gaan. Het is bovendien ook iets principieels geworden.

Zolang die verre landen met al die enge ziektes, niet zorgen dat ze die enge ziektes de baas worden. Nou dan ga ik daar ook niet heen, laat ze hun troep lekker zelf houden!

Ik mijn eigen lek laten prikken om een keertje een leeuw te zien zeker.

Ga wel naar Artis of kijk naar tv, ik heb die landen heus niet nodig!

Nu heb ik nog een mooie gave huid op mijn arm, straks zit hij vol met gaten en waarvoor? Voor die stomme ontwikkelingslanden? Als ze zonodig toeristen willen hebben, zorg dan voor goede hygiëne? Was je handen wat vaker! Blaas niet in iemands gezicht! De juffrouw van het reisbureau kijkt mij met ongeloof aan, na het aanhoren van mijn betoog!

Ik realiseer mij dat ik wel raar bezig ben, “laat die reis maar zitten” zeg ik terwijl ik naar buiten sluip.

Eppo