3. jan, 2018

Mag ik u vanaf deze plaats allemaal een gelukkig Nieuw Jaar wensen?
Gelukkig Nieuw Haar zei de kale man, toen hij in de spiegel keek.
2017 is weer voorbij, en dat is mooi. Om de een of andere reden kijk ik daar ieder jaar weer naar uit. Het geeft mij een soort gelukzalig gevoel als er weer een jaartje om is.
Nu ook weer terwijl ik dit schrijf, maakt een blij gevoel zich van mij meester.
Oke de kleding zit iets strakker als vorige maand, maar dat komt wel weer goed. Ik voel mij fantastisch, het nieuwe jaar is er weer? Alweer een einde om naar uit te kijken! Zo draait de wereld rond, we huppelen wat heen en weer op deze aardkloot. En als dan eindelijk het einde daar is, denk je was dat het nou?

Het geeft mij een beetje een gevoel als een Stadswacht zonder bonnenboekje.
Een beetje alsof je in je nakie, midden op zaterdag middag op de Dam staat.
Maar nu is mijn gevoel anders, ik heb een beetje het gevoel dat dit jaar mijn jaar wordt. Let u maar eens op 2018 Eppo's jaar!
Goede voornemens? Ach dat is zo 1980, daar doet toch niemand aan!
Mooie praatjes en geen daden, dat is wat de gemiddelde mens bezighoud.
Dus waarom goede voornemens? Doe gewoon het hele jaar eens een keertje wat goeds, dat is veel mooier.
Ik ga dat ook weer proberen, en misschien lukt het mij nog wel eens een keer.
Voor de rest doe ik lekker alles wat God verboden heeft.

Dat klinkt erg maar dat valt eigenlijk best mee, van God mag je nou eenmaal helemaal niks. tenminste volgens degenen die in hem geloven.
Je kunt alleen maar in de hemel komen als je rotleven hebt, en jezelf alles hebt ontzegd. Daarom geloof ik niet, hoe kan ik nou in het bestaan van iets geloven, waarvan niemand ooit het bestaan van heeft aangetoond?
Terwijl ik dit schrijf, en de woorden zich voor mijn ogen ontvouwen, zie ik hoe stom dat eigenlijk is, geloven in niks?
Duhh het is een geloof, en dat is altijd iets in je hoofd, dat je gek maakt!
Het wordt weer een mooi jaar, dat geloof ik wel, je maakt het zelf.
Je kiest je eigen geluk met degenen van wie je houd, en alleen dat is echt belangrijk! De rest is bijzaak. Houd u dat heel goed in de gaten?

Ik zou bijna amen zeggen.

Eppo

13. dec, 2017

U heeft het ook vast wel eens meegemaakt, u zit te wachten op iets dat komt.
Lekker vaag weer, maar ik bedoel, we maken allemaal wel eens een wacht moment in ons leven mee.
En dan bedoel ik niet de keren dat u in een wachtrij van 3 uur stond in een pretpark. Nee ik bedoel echt wachten, iets wat u onbedoeld kan overkomen.
Momenteel zit ik zelf in zo'n situatie, ik zit op dit moment te wachten op de bezorger van een pakje. En dat is best spannend.
Vroeger niet, toen bestelde je iets, en je zag wel wanneer het werd bezorgd.
Er zat geen enkele vorm van spanning in, oké misschien was het spannend of het überhaupt werd bezorgd, maar echt spannend over wanneer? Nee dat niet.
Wat het nu zo spannend maakt is de berichtgeving!

Het begint al als je online iets hebt besteld, kort daarna komt de eerste email, "uw pakket is aan de bezorgdienst afgegeven" dat is de eerste aankondiging. Je weet dat je pakket onderweg is.
Daarna, meestal de volgende dag wordt het nog spannender.
Je krijgt een email, "uw pakje is aan de bezorger meegegeven".
Het aftellen is begonnen, volgende bericht "uw pakje wordt tussen 10 en 10:30 bezorgd"! O jee chips ik ben niet thuis wat nu?
Snel naar de website van de bezorgdienst toe, het bezorg moment aanpassen naar een moment dat je wel thuis bent. En wachten maar weer!
Wachten op wat er gaat komen, ik kijk om de minuut op mijn telefoon, want ook ik, kan daar tegenwoordig mijn email op ontvangen.

Wachten duurt lang, waar blijft die email nou?
Gelukkig daar is hij eindelijk, de bezorger is naar u onderweg.
En die zin is dodelijk voor mij, onderweg is mooi maar graag meer details?
Hoe laat komt hij? Maar nee hoor ik moet ook nu gewoon wachten.
En dat duurt lang, heel erg lang. Waar blijft mijn pakketje nou?
Het duurt lang, ik probeer mij te ontspannen door wat naar de tv te kijken. Maar als ik tv kijk zie ik ook wat er buiten gebeurt. Stopte daar een auto? Nee toch niet? O ja toch wel? Ach nee het is de buurman die thuiskomt. Wat een zenuwsloperij, hadden ze die laatste email maar nooit verzonden! Het duurt lang heel erg lang.
Met 1 oog houd mijn telefoon in de gaten voor het geval dat er nog een email komt, en met mijn andere oog kijk ik naar de deur.
En net als ik dit stukje aan het schrijven ben gaat de deurbel, daar is de bezorger met het pakje. Gelukkig maar geen stress meer, alles valt van mij af.
De arme man moest eens weten........!

Wachten in de wetenschap van, duurt altijd heel erg lang!

Eppo

Ps er zit een lamp in het pakje.

7. dec, 2017

De president van de USA heeft de zaken behoorlijk op scherp gezet!
Door te verklaren dat Amerika vind dat Jeruzalem de hoofdstad is van Israël, heeft hij in 1 klap tientallen jaren vredesonderhandelingen teniet gedaan!
Dat is natuurlijk weer een geweldige actie, zo eentje die je alleen Trump kan
verwachten. Maar hoe zit het eigenlijk met Jeruzalem?
Jeruzalem is een heilige stad, zo eentje waar je van zeggen kunt, 2 geloven op 1 kussen, daar slaapt vast de Duivel tussen!
De Joden zeggen dat het hun heilige stad is, maar dat zeggen de Moslims ook?
Maar hoe zit dat dan? En van wie is de stad nu eigenlijk?
Feit is dat de Palestijnen er al heel lang woonden. En dat de Joden daar na de 2e Wereldoorlog het land Israël hebben opgericht, dit met steun van de rest van de wereld. Palestijnen werden verjaagd, dat gebeurt nu nog steeds, en de Joden kregen hun land! Want die hadden er recht op? Tenminste dat vond een groot gedeelte van de wereld van wel.

Lekker makkelijk het land van iemand anders weggeven, maar het is gebeurt.
Het werd goed gepraat door verhalen over historische gronden, en meer van dit soort geneuzel. Maar hoe zat het eigenlijk zo vlak na de oorlog?
Hier in West Europa vonden we het eigenlijk wel best dat Joden uit hun huizen werden gehaald, en werden gedeporteerd. Onze eigen politie speelde hier destijds een grote bedenkelijke rol bij.
De lege huizen van de slachtoffers werden weggeven aan andere burgers, en dan is het niet handig als er na de oorlog mensen terugkomen om hun bezittingen op te eisen. Dus dan maar een eigen staat, en sindsdien is het oorlog in het beloofde land. Hadden we dit maar nooit gedaan, het hek is nu volledig van de dam?
Maar ondanks alles werden er hele kleine stapjes vooruit gemaakt, richting de vrede.

Jarenlang is er onderhandeld over de vrede in het Midden Oosten, en nu komt er een lomperik, met een rooie pruik die alles weer afbreekt?
Ben nu wel benieuwd of West Europa het voorbeeld van Amerika volgt?
Ik hoop van niet, laten Israël en Amerika hier maar alleen in staan.
We hebben zo langzamerhand wel genoeg aangericht.
Stoppen nu over Jeruzalem, de stad kan heus wel van iedereen zijn die er belang aan hecht? Doe toch eens een beetje toleranter? Wat zou de wereld zijn zonder geloof? In ieder geval een stuk verdraagzamer denk ik zo.
Ik hoop dat het verstand wint van de dommeriken, dat vind ik wel een mooie kerstgedachte. Vrede op aarde is zo cliché!

Jeruzalem stad van God? Wat is dat eigenlijk rot!

Eppo