22. jul, 2013

Het lijkt of wij mensen elkaar altijd opzoeken.

Als het mooi weer is hebben wij de neiging om boven op elkaars lip te gaan zitten. We liggen het liefste hutje mutje, zij aan zij.

Je zou denken zoek liever de ruimte op, maar niets is minder waar, we gaan liever lekker in elkaars persoonlijke bewegingsruimte zitten.
Was vandaag bij ons op een strandje, en toen ik daar aankwam wist ik niet dat er zoveel mensen op een klein stukje ruimte passen.

Het lag echt helemaal vol, en het deed mij sterk denken aan een mierenhoop.

Het enigste verschil met de mierenhoop is, dat mieren wel georganiseerd zijn, en mensen helemaal niet.

Het begint s’morgens al bij aankomst, de eerste dagjes  mensen komen aan, en claimen met hun handdoeken zoveel mogelijk ruimte.

Eigenlijk veel meer dan dat ze nodig hebben.

De gedachte hierbij is, “we kunnen altijd nog wat inleveren”.

Zo kan het zijn dat als jij iets later bent, het lijkt alsof je geen plek meer hebt.  Wat je dan het beste kunt doen, is het volgende.

Ga gewoon lekker naast een lege handdoek liggen, grote kans dat er helemaal niemand komt om aanspraak op de ruimte te maken.

Waarschijnlijk zal een van de vroege vogels, de handdoek later op komen halen, en schaapachtig tegen je zeggen, ‘mijn vriend komt toch niet vandaag’!

Als je dan je plek hebt veroverd, ga je natuurlijk lekker zwemmen, om er nou voor te zorgen dat je plek gegarandeerd is, doe je het volgende.

Je haalt een bakje of een emmertje water op, je laat de zwembroek een klein stukje zakken, het bakje water voor je buik, en laat dit gecontroleerd in een straal over je handdoek heen lopen. Van achteren gezien lijkt het net of je een plas doet op je ligplek.

De reeds loerende plekjes dieven denken getverr… en lopen snel door.

Zo is je plek tot een straal van zeker 5 meter verzekerd van “geen indringers”.

Een stapje verder is dat je een lik pindakaas van achter in je zwembroek stopt, en dit door het textiel heen laat schijnen.

Mensen denken al gauw dat je diarree hebt en de straal om je heen zal zeker 10 meter bedragen. Voordeel is dat als je het water ingaat, iedereen er snel uit gaat, waardoor je alle ruimte hebt.

Je moet er wat voor over hebben als je een dagje naar het strand wilt, en toch ook de ruimte wilt hebben.

Zelf blijf ik liever thuis, dat is veel rustiger.

Als onze lieve heer had gewild dat ik bovenop een ander zou moeten leven, had hij mij wel zes poten gegeven.

Eppo

19. jul, 2013

Vandaag werd ik door walging overmand, ik voelde mij als een natte krant ondergekotst door een zieke hond.

Dit onwelzijn werd veroorzaakt door een berichtje in het nieuws.

Een berichtje waarin iemand iets roept, die er gewoon het recht niet toe heeft.

Iemand die Nederland volledig naar de afgrond leid, iemand die zich helemaal niets aantrekt van het leed wat hij aanricht.

Deze persoon u allen bekend als de premier van Nederland, heft het vingertje op tegen het bestuur van het mooie Caraïbisch eiland St. Maarten.

St. Maarten moet iets gaan doen aan de corruptie, fraude en machtsmisbruik?

Iedereen, werkelijk iedereen, mag hier iets overzeggen maar niet de premier van Nederland. Onze premier is bezig bezig om Nederland naar een faillissement toe te leiden, maakt hierbij volop misbruik van zijn macht, en moet wel corrupt zijn, of enorm dom. Dat laatste geloof ik niet.

Onze premier en zijn trawanten maken alles kapot, waar onze voorvaderen zo hard voor gevochten hebben.

Onze sociale zekerheden worden weggevaagd alsof het niets is.

Onze regering probeert koste wat het kost, ons leven tot een hel te maken.

Waarschijnlijk om zichzelf over ons leed te verrijken.

Hebben ze dan geen gevoel?

Nee absoluut niet, al spelen ze van wel, maar geloof mij het doet ze helemaal niets. Wat kan het hun schelen, zij hebben hun kostje wel gekocht.

Straks na de verkiezingen, gaan ze weer aan het werk bij een bedrijf, waar ze tegen super dikke salarissen in de raad van bestuur gaan zitten.

Een soort van bedankje voor bewezen diensten is dat.

Politici kijken af en toe de andere kant op, als grote bedrijven dingen doen die niet door de beugel kunnen, en ja dan wordt je beloond!

Maar ik dwaal af, onze nationale pinokkio heft zijn vinger op naar St. Maarten.

Dit bezoek aan ons overzeese werelddeel, zal dan ook de geschiedenisboeken ingaan als het vermaningsbezoek.

Met het vingertje van onze premier bant hij als een soort van Harry Potter,

of als de Wizard of Ozz de corruptie uit!

Of hij gelooft dit zelf, de stakker!

De Antillen zijn altijd al corrupt geweest, het zit in hun genen, en dat gaat Nederland echt niet zomaar veranderen.

Het is net als met Griekenland, je kunt miljarden storten maar, dat verdwijnt zo in de zakken van Onassis en consorten. De bevolking ziet daar echt niets van.

Maar Nederland levert zijn miljarden gewoon in en heeft oogkleppen op.

Wie vinger opheft naar een ander land, heeft niet veel verstand!

Eppo

18. jul, 2013

Helaas weer niets, weer geen Nederlandse zegen op de Alpe de Huez tijdens de Tour de France.

De Nederlandse berg moet het al weer heel wat jaartjes doen zonder een Hollandse zege.

Ze hebben gestreden tot het einde, tot ze er bijna bij neervielen.

Natuurlijk, ze hebben gereden voor wat ze waard zijn, en meer zat er nu niet in.

Maar het beloofd veel voor de toekomst, de huidige generatie Nederlandse renners zijn jonge gasten, die volgend jaar nog meer gaan laten zien.

Ik blijf optimistisch gestemd over de toekomst van de Nederlandse Tourrijders.

Na jaren tegen door doping volgestopte renners hebben gekeken, lijkt het nu eindelijk of het tij is gekeerd.

Het is niet normaal dat een renner een Tour de France weet ik hoe veel keer achter elkaar wint.

Een wedstrijd van dit kaliber over 3 weken uitgespreid kan eenvoudig niet elk jaar door dezelfde renner met zoveel overmacht worden gewonnen.

Dat klopt eenvoudig niet en dat blijkt nu wel.

Wielrennen is een hele zware sport, en het beoefenen op dit niveau doet heel veel pijn in je lijf. Afzien en dat 3 weken lang, dat is de Tour de France.

Daarom is het nu zo mooi dat je zoveel verschillende renners van voren ziet, de strijd is veel eerlijker geworden.

Iedereen heeft kans, iedere deelnemer die aan de Tour mee mag doen kan heel hard fietsen, anders ben je geen prof.

Het is dit jaar weer voor het eerst, dat ik denk goh best leuk die Tour.

Want ik had dit festijn voor mezelf al helemaal afgeschreven.

Ik kon het niet langer opbrengen om weer te zien hoe steeds dezelfde persoon weer voor de zoveelste keer won.

De spanning was eruit, als de Tour begon wist je al wie hem ging winnen, er was helemaal niks meer aan.

Als ik afgelopen jaren geld had willen verdienen had ik moeten inzetten op de Amerikaan die afgelopen tijd jaar in, jaar uit de Tour de France won.

Er was toch helemaal niks meer aan, ze konden net zo goed direct de beker aan

deze Amerikaan geven, zo van… jij wint dit jaar weer, alsjeblieft!

Dat deze man doping gebruikte verbaasde mij dan ook helemaal niets.

Bij interviews had de goede man pupillen zo groot als autobanden, zo wijd stonden ze, hij was helemaal strak van alle middelen die hij gebruikte.

Bizar was het verhaal over bloeddoping, wat kregen ze dan toegediend?

Hazenbloed? Je moet maar graag de beste willen zijn!

Maar gelukkig, al was de doping nog zo snel, de controleur achterhaald het wel!

Eppo