10. mei, 2013

Tegenwoordig hebben de mensen het gevoel dat je altijd bereikbaar moet zijn, iedereen loopt met van die kastjes tegen het oor aan.

Overal waar je komt hoor je mobieltjes afgaan, en mensen tegen elkaar schreeuwen.

Als iemand tegen een mobieltje praat wordt er vaak geschreeuwd, het lijkt wel zo te moeten, en het gekke is, iedereen lijkt dit wel normaal te vinden.

Soms loop je ergens en wordt je bijna van de sokken gereden, door een fietser die aan het bellen is. Meestal schrikken ze en zijn ze nog boos ook, omdat je bijna tegen hun aanloopt. De omgekeerde mobiele wereld dus.

In treinen worden gesprekken meestal op een dergelijke toonhoogte gevoerd, dat je het gesprek letterlijk kunt volgen, zelfs de schreeuwer aan de andere kant kun je goed verstaan. Ach het nodige is hier over gezegd en geschreven, het is gewoon een ergernis.

Wat ook een vorm van telefoonterreur is, zijn de telefoontjes van een werkgever aan zijn werknemer op zijn/haar vrije dag.

Ikzelf heb daar nooit last van, waarschijnlijk omdat mijn mobiel thuis vaak uitstaat, en mensen kennelijk een soort van vaste lijnen vrees hebben, waardoor het bellen via de vaste telefoon alleen voorbehouden is aan echte vrienden en familie.

Vaste lijnen vrees, wat zou dat toch zijn? Ik stel mij een notoire mobiele beller voor die iemand wil bellen, hij pakt zijn mobiel en zoekt de betreffende persoon op.

Dan gooit hij van schrik zijn toestel tegen de muur kapot, en loopt met een vooruit gestoken crusifix langzaam naar de restanten van zijn toestel.

Gooit nog wat knoflook olie in de richting van zijn gecraste lieveling, en durft dan voorzichtig zijn simkaart op te pakken en in een reserve toestel te doen.

“Hoe komt dit vaste nummer op mijn simkaart”? “Dat is werk van de duivel”.

“Ik heb het er niet ingezet?” Dit zijn zo de gedachten die door zijn hoofd spoken!

De Mobile Lover was vergeten, dat zijn bijzonder uiterst geavanceerde stukje zwaar onderbetaalde techniek, in staat was om zelf nummers op te slaan.

Dit soort mobieltjes kunnen bijna alles, het enigste waar ze kennelijk niet tegen kunnen is een crash tegen de muur.

Wellicht komen er binnenkort nog hufterproof varianten op de markt?

Maar goed waar komt de vrees voor vaste nummers vandaan?

Ons brein is een soort van computer, als je maar lang genoeg mobiele nummers ziet ga je dit als normaal ervaren. Je vergeet dat er in de oertijd ook nog een andere manier van bellen was! Dus als je een vast nummer ziet, schrik je ervan!

Is dat logisch? Ja als je compleet gestoord bent wel! Maar gelukkig zijn de meeste mensen normaal, of wat daar voor doorgaat.

Mobieltjes zijn voor de meesten een verrijking van hun leven, mits je ze normaal gebruikt. Zet het ding s’ nachts als je op bed ligt gewoon eens uit.

Mensen die dit niet durven, verzinnen allerlei smoezen om dit maar niet te hoeven doen.

Allerlei uitvluchten zoals “stel je voor dat er iets gebeurt met een familie lid” of “stel dat er iets gebeurt en ze kunnen mij niet bellen”?

En wat dan nog? Ik blijf dan liever slapen, en hoor het de volgende dag wel!

Eppo

9. mei, 2013

Raar is eigenlijk een raar woord dat te pas en te onpas wordt gebruikt, om allerlei zaken en feiten te benoemen. We noemen iets raar als we het raar vinden, en als we het over rare mensen hebben, dan zijn dat mensen die raar doen en daardoor buiten de boot vallen. Best raar eigenlijk, het woord raar, het is bovendien ook nog een Palindroom ook!

Dat is ook best een raar woord, als je het voor de eerste keer hoort, dan lijkt het alsof je het hebt over de droom van een Paling? Dat zou pas echt raar zijn, als Palingen dromen?

Niets is minder waar een Palindroom is een woord dat van voor naar achter, en andersom hetzelfde klinkt, en ook betekend. Best raar eigenlijk, woorden die …………nou ja….. je weet wel! Wat ook een raar fenomeen is? Buien radar, dat is pas echt raar, kijken naar een schermpje om te checken of het gaat regenen, heel raar. Als de radar zegt regen over een kwartier, dan blijft iedereen binnen. Heel raar, vroeger keken we naar de lucht, dat was ook best raar al omhoog gerichte hoofden, maar je zag direct of er regen kwam.

En omdat je het met eigen ogen zag wist je het zeker, maar het blijft raar!

Raar hoor, eigenlijk zijn we met zijn allen heel raar bezig, we zijn continu bezig om van alles te verzamelen, en als we het hebben, willen we nog meer, en dat is best raar.

We zijn gewoon hele rare wezens.

Soms zijn er mensen die nog raarder zijn, kun je nagaan wij zijn raar!

Maar zij zijn door hun gedragingen nog veel raarder.

Maar goed het is nou eenmaal zo, het is een rare wereld.

Erg raar zijn de plannen om een raket met een aantal mensen een enkele reis naar Mars te geven, hoe raar moet je zijn om hier aan mee te doen?

Mars is een rare rode planeet waar geen zuurstof is, en dat een raar woestijnachtig landschap heeft. Misschien passen die rare mensen die een enkele reis Mars krijgen, daar prima. Wat wel raar is dat ze vechten om een plaats in de raket.

Als een astronaut na een halfjaar in de ruimte al raar terugkomt en in revalidatie moet, zal het voor de toekomstige Marsianen wel heel raar aanvoelen na zo’n lange reis?

Bijzonder raar allemaal, ik blijf liever gewoon thuis.

Dat is ook best raar als je gewoon graag thuis zit? Er zijn hele volkstammen die dit niet graag doen, en thuiszitten armoedig vinden. Hoezo? Raar eigenlijk?

Maar goed het zou ook raar zijn als we allemaal hetzelfde willen.

Hoewel…. in grote lijnen is dat nu toch ook zo? Over raar gesproken!

We willen allemaal in grote lijnen hetzelfde, en rennen als gekken rondjes in dezelfde tredmolen, als een stel hamsters in een kooi. Mensen zijn gewoon rare kudde dieren, dat is wel duidelijk. Ook best wel een raar woord? Duidelijk? Wat maakt dit woord nu eigenlijk duidelijk? Als je het 20 keer achter elkaar zegt dan wordt het steeds raarder!

Hoe raar is dat? Als ik dit schrijf heb ik er al een paar op, en als dat zo is dan komen er hele rare regels uit mijn vingers!

Is dat raar? Niet als je Eppo bent!

Eppo

8. mei, 2013

Er is iets vreselijks aan de hand, er dreigt een schaarste in ons land.

Schaarste van melkpoeder, u weet wel dat witte poeder wat baby’s gebruiken, nee ze snuiven het niet maar drinken het, aangelengd met water.

Het schijnt dat we teveel exporteren naar China van dit goedje, Chinezen schijnen er gek op te zijn, althans hun baby’s.

Maar nu is het helemaal mis in ons land, lege winkelschappen zullen straks het supermarkt beeld overheersen. Graat magere baby’s zullen rillend in kinderwagens worden rondgereden, voortgeduwd door wanhopige moeders, die blootvoets op zoek zullen gaan naar plaatsen waar ze de laatste restjes melkpoeder kunnen vinden.

Boeren zullen hun koeien s’nachts binnen moeten halen, anders zijn ze bij het ochtendgloren leeggelurkt door massa hongerige peuters, die s’ nachts het weiland in kruipen, voortgedreven door honger en ontberingen.

Vroeger toen vrouwen zelf de baby’s nog de borst gaven kenden we dit probleem niet, maar sinds de gemiddelde carriére vrouw ermee is gestopt, kunnen baby’s niet meer genieten van de altijd op de juiste temperatuur, voorverwarmde moedermelk.

Maar nu zijn onze kleintjes afhankelijk van de hoeveelheid melkpoeder die overblijft na het voederen der Aziaten!

Dit kan toch niet! Wat is er mis met eigen volk eerst? Zeker als het om baby’s gaat.

We kunnen onze koters toch niet laten verhongeren?

Straks zien we overal kindertjes met van die hongerbuikjes, net als in Afrika.

Vliegjes rond oogjes, kunnen we dan ook filmpjes maken om hulp te vragen aan de rest van de wereld?

Is het dan nog niet erg genoeg? Ik roep onze regering dan ook op om er direct iets aan te doen.

Mijn idee is om bij vrouwen de melkproductie met hormonen op gang te brengen.

Als dit is gelukt, dan moeten ze gemolken worden, melkrijpe vrouwen kunnen we onderbrengen in een ruimte waarin we een aangepaste melkrobot hebben gezet.

Vrouwen kunnen zich daardoor naar behoefte laten melken, een beetje vrouw kan best

800 tot 1100 ml melk per dag geven.

Deze melk kunnen we verwerken tot melkpoeder want dit is dan weer langer houdbaar, zo is de cirkel rond!

Natuurlijk krijgen de Chinezen hier niets van……………. tenminste……. misschien toch wel lucratief??

Eerst onze eigen kinderen, moedermelk van eigen bodem, ze zullen nooit meer iets te kort komen.

Zolang de vrouwen maar in de melkrobots gaan om te produceren.

Blozende wel doorvoede kindertjes sieren onze kinderdagverblijven, en groeien op tot evenwichtige staatsburgers.

Verzin een naam voor ons nieuwe nationale product!

Wat dacht u van Powermilk?

In gedachten denk ik ook al aan volle schappen in de supermarkt, vol met moedermelk producten, zoals kaas, boter en slagroom in gouden spuitbussen!

Moedermelk minimaal 3 flessen per dag, dat doet het!

Eppo