4. apr, 2017

Doodziek wordt je ervan, afgelopen weekend was het weer raak.
Gewoon 2 mannen, die omdat ze van elkaar houden in elkaar worden geslagen. Ze deden niets bijzonders en liepen alleen maar hand in hand. Is dat nou zo erg?
Voor sommige mensen kennelijk wel, sommige mensen worden gedreven door een Middeleeuws geloof dat vind dat dit niet mag.
Hoezo niet mag? Volgens mij gaan de bekende heilige boeken over naastenliefde en verdraagzaamheid?
Maar omdat sommige mensen kennelijk niet kunnen lezen, geven ze er een eigen draai aan. En dat is meestal de verkeerde.
Kotsmisselijk wordt je ervan, bah wat een stom volk!

Waar ik ook misselijk van wordt, is van een advocaat die op tv het wangedrag van zijn cliënt, probeert te recht te praten.
Natuurlijk slaan de belaagde mannen terug, natuurlijk schelden ze terug en dreigen ze. Maar volgens de betreffende advocaat mag dit niet. Je laat je door eerste beste randdebiel in elkaar slaan, en de dader krijgt de beste advocaat, en komt met een taakstrafje weg.
Want er is geen recht voor mensen die niet volgens de gebaande paden lopen, anders zijn mag wel, en als het misgaat schreeuwen we moord en brand, maar laten we de dader er eigenlijk mee wegkomen! Heil aan onze rechtstaat, zij is er speciaal voor het ongedierte van de wereld!

Mooi vind ik het gebaar van al die mensen, hoewel anders geaard, toch hand in hand gaan lopen. Gewoon om een statement te maken.
Dat is mooi, want wat is er nou mis met mensen die van elkaar houden? Volgens sommige bevolkingsgroepen alles, zij ontberen liefde op allerlei gebied, zij lijden in stilte aan sociale gestoordheid.
Je zal maar moeten wachten op de liefde van je God, een God laat je altijd in de steek. Ik geloof zeggen ze dan, maar veel verder gaat het niet. Geloof in iets wat niet bestaat, in sprookjes. Met God als Elfje Soetelief, vliegend over de mensheid, en met zijn toverstokje zwaaiend oordeelt hij over de mensheid!
Terwijl ik dit schrijf, krijg ik een beeld van een veel te dikke man met een baard, gekleed in een Tutu dansend door het park. Wel een roze natuurlijk, want dat is onze nieuwe kleur.

Het tijdperk van tolerantie is daar, alleen..... wist iedereen het maar!

Eppo

3. apr, 2017

Heeft u weleens gehoord van een Werkgeluk Coach?
Ik niet, had er nog nooit van gehoord, maar het beroep intrigeert mij.
Een Werkgeluk Coach is iemand die van een rotbaan een topbaan maakt. Niet van de baan zelf, maar van de beleving van de betreffende baan.
Natuurlijk, ik dacht ook daar heb je weer zo’n therapeut, die ik in de categorie Theeblaadjes lezers of Pisglazen kijkers inschaal.
Maar nee toen ik op nader onderzoek uitging kwam ik er al snel achter dat het echt een serieus beroep is.
Tenslotte is Coaching goed voor een ieder, ja toch?
Je leert er echt wat van, als je je laat coachen door zo’n Werkgeluk Coach. Je wordt er echt happy van.

Ik citeer een paar steengoede slogans die ik van een website heb geleend.
Bijvoorbeeld:
Werk je hard maar liever met je hart?
Heb je een goede balans tussen werk en prive?
Vind de passie weer in je werk?
Gebruik je talenten om een verschil te kunnen maken.
Klinkt goed toch? Bijna te mooi om waar te zijn.
En dat is het toch ook? Werken is een noodzakelijk kwaad, je hebt geld nodig om te kunnen overleven.
Dat is altijd zo geweest, en voor je geld moet je hard werken, en misschien krijg je het daardoor nog aan je hart?
Een goede balans tussen werk en privé, ja dat zou mooi zijn 15 uurtjes werken tegen 38 uur salaris zou echt ideaal zijn.

Maar daar denkt de werkgever heel anders over, een verschil maken?
“Tuurlijk beste jongen” zegt de baas, als je maar wel gewoon doorwerkt. Het is prachtig maar onuitvoerbaar.
Een baan is eigenlijk een soort van langdurige straf, die steeds wordt verlengt. Dat is als je het werknemers schap analyseert.
En dat is logisch, personeel is de gesel van een ondernemer, maar hij kan niet zonder. Maar zodra dat wel kan schopt hij je er gewoon weer uit. Dat is dagelijkse praktijk in arbeidsland.
Nou nou Eppo, je ziet het allemaal wel erg Zwart in, ja sorry ik spreek misschien wel uit, wat een ander voor de lieve vrede niet zegt.
Kijk en nu komt de Werkgeluk Coach om de hoek kijken, even wat Hocus Pocus en een paar slogans en je bent weer helemaal de Bom!

Een gelukkige arbeider voelt zich vrij? Waar heb ik dat meer gehoord?

Eppo

29. mrt, 2017

Vandaag is een historische dag, een hele historische dag.
Engeland heeft nu officieel het lidmaatschap van de Europese Unie opgezegd. En daarmee gaan ze in op de eisen van hun bevolking, iets wat de Nederlandse overheid nooit zou doen.
Ons kabinet verzint altijd weer een manier om zijn zin door te drukken. Democratie? Het is maar wat je er onder verstaat?
Maar goed het gaat over Engeland, volgens de witte boorden in Brussel gaat ze dit opbreken. Ze gaan er heel veel last mee krijgen.
Hel en verdoemenis, ze gaan zonder Europa, helemaal ten gronde.
En daar zullen ze in Brussel wel voor gaan zorgen.
Ik denk dan bij mijzelf, Bullshit allemaal Bullshit!
Bangmakerij van de eerste orde, en nog gelogen bovendien!

De Britten gaan uit Europa en ik feliciteer ze daar van harte mee.
Het is alsof je de schutting van een vervelende buurman eindelijk mag omtrekken. Alsof je de hele dag door mooie muziek hoort.
De zon gaat nooit meer onder, zo moet het voelen als je geen onderdeel meer bent van de club van Brussel.
En al die hel en verdoemenis? Welnee, ik spreek nu hardop uit dat er niks gaat gebeuren! We blijven gewoon zaken doen met elkaar.
De mensen in Engeland zullen er helemaal niks van merken!
En dat is nou precies waar ze in Brussel zo bang voor zijn.
Dat het niet misgaat in Engeland. Stel je voor, jarenlang lieg je de burgerij voor, dat uitstappen je duur komt te staan?
Luisteren naar de heren in Brussel, daar weten ze wat goed voor je is!

En daar hebben de Britten geen last meer van, de vissers in Engeland hoeven hun bijvangst van jonge vis, niet meer aan land te brengen en te vernietigen. De veeboeren krijgen geen boetes meer omdat ze teveel koeien hebben. En worden niet allemaal behandeld of ze stront zijn. Ga zo maar door, ze mogen het zelf regelen, baas over eigen grenzen en ga zo maar door.
Trek de Champagne maar open, het is feest vandaag.
En wij? De rest van Europa?Wat gaan we er aan doen?
Helemaal niks, we blijven gewoon handel drijven met de Britten, en zij met ons. Er verandert gewoon niks, helemaal niks.
Maar zij zijn vrij! Baas in eigen buik, ze zullen dansen als vlinders boven een bloemenweide.
Wij de sukkels blijven buigen en zuchten, voor de witte boorden in Brussel, en doen elk jaar een forse duit in het Brusselse collectezakje.

In Brussel huilt een man, omdat hij zijn zakken nu wat minder vullen kan!

Eppo