Horeca!

Afgelopen zondag was de allereerste lentedag van betekenis, nog een beetje koud maar er waren toch hele aangename momenten.

Toen wij aan het einde van een leuke dag huiswaarts reden, besloten wij om onderweg even patatje te gaan eten.

Opeens was daar een patatzaak, met de illustere naam “ Jan Patat”.

Wij gingen naar binnen toe, het was een mooie moderne zaak en we hadden er echt zin in.

Maar toen gebeurde het, de eigenaar sprak de legendarische woorden

“gaat u maar lekker zitten”. Mijn mond viel open van zoveel

vriendelijkheid! Waren we wel echt in een Nederlandse horeca zaak?

Ja het was echt waar? De eigenaar van Jan Patat gaf iets, wat je in menig sterren restaurant ontbeert! Een stukje vriendelijkheid!

In de meeste restaurants gaat het alleen maar, om snel veel geld te verdienen. Hop hop een trendy menu, en snelle happen op tafel! Hoe sneller de tafel weer leeg is, hoe sneller de volgende klant kan gaan zitten. Tafelruimte is geld, is je bord leeg? Dan denkt het personeel al, hoe krijg ik ze weg! Persoonlijk heb ik altijd een haat liefde verhouding, met het personeel in restaurants. Dat begint al als je binnen komt. Iemand roept je toe, “heeft u gereserveerd?” Je kijkt om je heen, en je ziet alleen maar lege tafels, je zegt nog “ ik kan toch hier zitten?” Nee natuurlijk niet, u ziet toch dat dit een klasse tent is? Iedereen reserveert hier! We serveren niet zomaar aan iedere boerenlul? Wat denkt u wel?

Horeca in Nederland, het lijkt wel of ze aan mijn gezicht zien dat ik niet tegen ze in ga?

Maar in de snackbar van Jan Patat is de klant koning, je krijgt er een warm welkom. Niemand kijkt je weg en je wordt heel goed geholpen!

Het is terug naar de basis, simpel eten en een warm welkom!

Was het overal maar zo in de horeca. Ach ik weet het wel, er zullen heus nog wel meer Jannen Patat zijn, maar je moet ze met een lampje zoeken.

Maar ik heb er een gevonden, en ik kan er heengaan… wanneer ik maar wil!

Vriendelijkheid kost niets, maar het brengt je tenminste iets!

Eppo