Buy or die!
Bent u weleens op een dagtrip geweest naar een van de steden, bij onze Oosterburen, die bekend staan om hun kerstmarkten?
Ik ben ook geweest, en ik heb zelf ervaren de enorme drukte, en de mindere kanten van de gedragingen van de mens als kuddedier.
Een busreis naar een kerstmarkt toe is echt een verademing, je zit lekker relaxt, in mijn geval was er ook een uitstekende verzorging van de inwendige mens. Prima de luxe vervoer, helemaal goed!
Eenmaal in de stad, “Dusseldorf in dit geval aangekomen”, gratis een kaartje voor de metro verworven, en je bent zo bij de winkelstraten.
Maar dan…. begint het pas!
Als je de roltrap vanaf het metrostation naar boven neemt, kom je vanuit een situatie van sirene rust ondergronds, in een keer in de hectiek van het dagelijkse openbare winkel leven.
Even sta je volledig gedesoriënteerd in de rondte te kijken, waar moet ik heen, waar moet ik heen…….???
Als je het dan weet begint het festijn, je loopt tesamen met hele hordes koopgeile mensen richting de winkels, waar een sfeer hangt van uitverkoop en hebberigheid.
Zelf heb ik mij verbaasd over het feit dat mensen in de rij gaan staan voor winkels die kleding verkopen, er moest beveiliging aan te pas komen om alles in goede banen te leiden. Geweldig om naar te kijken!
Al ware het een pretpark attractie, werden mensen in een rij om de hoek geleid, en eenmaal daar aangekomen moesten ze dezelfde weg weer terug. En dat allemaal voor het scoren van een koopje!
Op straat moest je ook oppassen, mensen die stijf staan van koophormonen, zien niets anders meer als winkels en prijzenborden.
Iedereen die in de weg staat lopen ze onder de voet. En als je denkt ik sta uit de stroom, doet zich het gekke fenomeen voor dat de stroom mensen zich verplaatst, en je dan toch onder de voet probeert te lopen.
Het lijkt wel of ze jou als niet shopper, in soort van concurrentie woede willen uitschakelen. Aan de kant, Non Shoppers must die!
Koopgeile mensen hebben een soort van gevoelloze en lege blik in hun ogen, waarmee ze tot een soort van zombies zijn verworden.
Er zijn drie stadia die een mens doorloopt voordat je volledig wordt geblindeerd door koophormonen. Eerst het stadia van het volle bewustzijn. Dit stadia kun je 2 soorten kopers onderscheiden. De blije ik heb geld genoeg kopers, en de sjagrijnige ik heb geen geld, dus kan ik niets, maar wil ik wel, dus heb ik geld geleend kopers.
Daarna meestal na de eerste aankoop verliest men het bewustzijn en gaat men als een soort van zombie verder. Ongevoelloos en niemand en niets ontziend! De mensen blijven in drommen steeds maar samenscholen langs de winkels. Als gelovigen rond een heiligdom, lopen zij steeds dezelfde rondjes. Dit fenomeen het “creditus financus genoemd” heeft een soort van hypnotische werking, waardoor de drang om Euro’s uit te geven wordt versterkt.
Nu begrijp ik dan ook pas waarom je in een winkelcentrum meestal een rondje kunt lopen! Zo leert een mens nog dagelijks bij!
Als een kudde dier de mens is, krijgen de winkels boter bij de vis!
Eppo