Poolse pijntjes!!
Afgelopen week was ik voor het eerst op vakantie met mijn Ome Kees, als hij dit leest wordt hij boos omdat ik hem Oom noem, dus noem ik hem voor de rest gewoon Kees.Rest my Kees dus. Op vakantie met Kees is al een belevenis op zich, hij is een markante persoonlijkheid met een ongezouten mening, en omdat ik dat wel kan waarderen, vormen wij samen een sterk team.En zo kwam het dat wij het plan hadden opgevat om een keer samen op vakantie te gaan. En omdat mijn vader een vakantiehuisje heeft in het plaatsje Zawoja, op de berg de Pod Police in Polen, was het vanzelfsprekend dat wij daar heen zouden gaan.
Op zaterdag 18 mei j.l. begonnen wij aan onze reis, die afgezien van wat file leed voorspoedig verliep, zo kwamen wij tegen de avond aan in ons hotel net over de Poolse grens, in het plaatsje Ilowa, hiervandaan zouden wij de volgende dag verder reizen.
Na weer wat file leed op de volgende dag kwamen wij in het Poolse plaatsje Skawica aan, dit ligt naast Zawoja, hier woont de familie Czarny, die ons altijd zeer gastvrij ontvangen.
Dit keer vielen wij met onze neus in de boter, er was een communiefeest aan de gang, en ook wij mochten aanschuiven. Opvallend was dat er helemaal geen alcoholische dranken werden geschonken, hetgeen bij mij het stereotiepe beeld wat wij in Nederland van Poolse mensen hebben, behoorlijk ontkrachtte.
Na het feest eind van die middag gingen wij naar het huisje, waar wij het nog druk zouden krijgen. Het water en elektra moest worden aangesloten, met water bedoel ik de waterslang in de beek leggen, zorgen dat deze volloopt, daarna een vat vult, van waaruit de waterpomp, voor druk zorgt op de waterleiding. Lekker Spa Blauw zo uit de beek.
Omdat een mens niet alles tegelijk kan waren de taken eerlijk verdeelt, ik met laarzen de beek in, en Kees keek of alles goed ging.
In de Beek lagen wel 3 waterslangen te wachten, o jee welke is het?
Toen maar iene miene mutte gedaan en eentje losgekoppeld, het mooie was dat er binnen 2 minuten reactie kwam uit het huisje van de buurman, die geen water meer had.
Polen zijn een behulpzaam volkje, dus hij heeft mij even verder geholpen met aansluiten.
Toen het watervat volgelopen was, kwam het grote moment, het starten van de drukpomp in de kelder van het huisje. Deze schone taak kwam Kees toe, ik zou assistentie geven om te checken of er water uit de kraan zou komen.
Zo kwam het dat ik stond te wachten in de badkamer van het huisje, ik hoorde de pomp starten, en ja hoor er was al spoedig druk op de waterleiding. Ik hoorde het water kolken door de leidingen, en toen ik het volgende moment omlaag keek, zag ik, dat ik, in een laag water stond? Hoe kan dit nou weer? Kees toegeschreeuwd “stop stop”!
En toen ik op mijn knieen op onderzoek uitging, om het lek te vinden, waarbij ik Kees toeriep “starten maar” spoot het bijna in mijn gezicht, hard roepende “stop stop” zag ik al gauw waar het vandaan kwam! Na een paar verwensingen en de uitroep ik ga naar een hotel, lukte het mij om de crisis te bezweren, mede dankzij het koelbloedig optreden van Kees.
Mijn vader is een echte doe het zelver, ieder jaar als hij voor de laatste keer in het huisje is, koppelt hij alles af en laat alle apparaten die water kunnen bevatten leeglopen.
Dit is nodig om te voorkomen dat ze kapotvriezen, in de strenge Poolse winters.
Helaas ben ik geen doe het zelver, dus had ik niets in de gaten, hetgeen mij natte voeten en een natte broek opleverde. Beetje jammer dus, dat ik dit niet wist.
Na alles weer aangesloten te hebben, “ja ik kan het toch wel” was het leed snel geleden.
De badkamer was weer eens lekker onderwater gezet, en de tegels waren ook weer eens aan de onderkant gesopt.
Zo hadden wij een mooi begin van onze vakantie, dit mocht de pret niet drukken!
Eppo