KPN breekt een lans voor een Digitaal Paspoort voor de burgers en bedrijven om zich te indentificeren op het internet.

KPN, KPN waarom is het juist dit bedrijf dat zich hier druk over maakt? Als een bedrijf als KPN zich druk gaat maken over de veiligheid van burgers en bedrijven gaan mijn stekels overeind.

Waarom is de vraag? Een telecom bedrijf ziet helemaal het probleem niet als zij iemand onterecht een nota sturen van € 5000,00, wegens het niet genoten gebruik van mobiele telefonie en dito internet. Als je ze belt om uit te leggen dat dit onmogelijk kan.

Is stevast het antwoord ‘the computer said Yes’ om vervolgens hun poot flink stijf te houden en te zeggen ‘als u nu maar gewoon betaald zoeken wij het voor u uit’, waarna de klant meestal niets meer hoort, behalve van het incasso bureau.

Waarom zouden zij zich nu druk maken over onze veiligheid?

Ik zie de directie van een telecombedrijf in gedachten al in vergadering zitten aan een lange tafel, met alle leden van de raad van bestuur. Brainstorm sessies noemen ze dat, deze zijn vooral bedoeld om te verzinnen, hoe ze nog meer geld uit de zakken van onwetende bedrijven en burgers kunnen kloppen.

Bij een telecombedrijf staat de klant centraal is gedachte, met andere woorden hoe kunnen wij ons nog meer verrijken aan onze bestaande klanten.

In gedachten zie ik een van de leden zijn hand opsteken en de voorzitter vragend aan kijken. De voorzitter wil net zeggen nee je mag nu niet naar het toilet, maar het lid is hem net voor en steekt van wal.

 Hij/zij heeft bedacht dat er voor bestaande klanten een nieuw soort kosten moeten worden berekend, n.l. het recht van klant zijn bij ons geweldige bedrijf. De man of vrouw legt het verder uit aan de raad van bestuur.

‘Om van een geweldig telecombedrijf als het onze lid te mogen zijn, is een uitermate geweldige ervaring, je bent klant bij een bedrijf dat zich voortdurend sterk maakt voor innovatieve vernieuwingen, het maken van leuke reclames op tv waar je met het hele gezin van kunt genieten, laat staan hoe geweldig het is als je geheel geautomatiseerd, thuis wordt gebeld door een computer, die je op de hoogte stelt van de laatste aanbiedingen, en als je dan per ongeluk een ja uit de mond laat glijden zit je er gelijk aan vast’!

Hoe geweldig mooi kan het leven zijn van een telecomklant!

‘Ja onze klanten boffen maar ze worden maar door ons verwend’ betoogd het lid van de raad van bestuur.

Na dit betoog barst er een applaus los van de overige leden die zoveel creativiteit maar moeilijk kunnen bevatten. Laat staan zelf bedenken.

Als leek verwacht je van een raad bestuur dat deze uit super intelligente en integere mensen bestaat. Niets is minder waar, in een raad van bestuur zitten meestal 2 slimmerikken maar de rest bestaat uit uitgerangeerde politici en “vriendjes van” die zich lekker zakkenvullend door het leven slepen zonder een echte bijdrage te leveren aan onze maatschappij.

Met dit gegeven is het applaus van het klapvee goed te begrijpen.

De voorzitter stelt nog de vraag ‘hoe hoog zijn die kosten dan’? ‘Ik dacht ongeveer € 4,95 per maand’ stelt het lid voor.

‘Prima gaan we doen’ zegt de voorzitter en vervolgens slaat hij met zijn houten voorzittershamer op de tafel.

Ondertussen zijn de andere leden alvast begonnen om hun telefoonabonnement over te sluiten naar een andere provider, ze zijn natuurlijk niet helemaal gek, anders zaten ze er niet!

Eppo 🙂

Light

Light voedsel is toch wel het fenomeen van de laatste decennia, als je Light eet blijf je slank, zo wil de reclame ons doen geloven. Om de zaak kracht bij te zetten zien wij meestal welgevormde dames en/of heren die ons met een zwoele blik aankijken zo in de trand van, “kijk mij eens mooi zijn” “en wat kan ik goed naar de camera kijken?” Hetgeen voor deze personen ongetwijfeld het hoogst haalbare is, gezien vanuit het oogpunt van hun verstandelijke vermogens. 

Light wat houd dit nu eigenlijk in? Het gaat bij Light vooral om de vervanging van suikers door zoetstoffen en vermindering van het vetpercentage van voedsel.

Als je suiker uit een koekje haalt smaakt het niet meer, dus moet er een vervanger in worden gedaan. Deze vervangers zijn meestal duurder als suiker en je krijgt er meestal bij langduriger gebruik allerlei bijwerkingen van. Soms redelijk onschuldig en soms ernstig. Als we dan toch minder lang leven dan in ieder geval slank dat zal de gedachte zijn geweest van de degene die dit heeft bedacht. Waarschijnlijk had deze persoon een hekel aan de wat meer corpulente medemens, en walgte hij van het straatbeeld vol met dikkertjes die kauwend op een pizza slice of ander soort fastfood, zichzelf waggelend van de ene kant van de stad naar de andere kant sleepten.

Hij werd vanuit zijn walging geinspireerd om hier wat aan te doen.

‘Zoetstof bevat weinig tot geen calorieen, als we dit in de koekjes doen zie ik voortaan alleen nog mooie slanke mensen, die als het ware in een Hof van Eden zichzelf voortschrijden door de straten’ zo dacht de uitvinder.

Jammer hoor het hielp allemaal niets!

Vet uit een product halen, degene die dit heeft bedacht is iemand zonder goedwerkende smaakpappillen geweest. Vet is smaak zonder vet in een gerecht kun je er kruiden en zout instoppen wat je wilt maar je proeft minder.

Deze uitvinder was door een ziekte of ongeval waarschijnlijk zijn smaak kwijt geraakt. ‘Als ik niets proef dan een ander ook niet’ heeft deze uitvinder ongetwijfeld gedacht.

Hij zag zichzelf als voorvechter der smakeloosheid, en hij was vastberaden om alles wat ook maar enige smaak heeft of ervan getuigd uit bannen. Waarschijnlijk had het begrip smaakpolitie een heel andere betekenis gekregen, als deze mensen het voor het zeggen zouden krijgen.

Zijn extreme walging voor mensen die genieten van hun gebakje of ander soort geneugtes des levens zou er voor zorgen dat de mensheid in bitterheid zou lijden als hij de president zou zijn.

Bijkomend voordeel zou zijn dat iedereen slank en gezond is, waardoor het lijden nog langer zou duren, en hij zou kunnen genieten van armetierige magere lichaampjes die dan het straatbeeld zouden vullen.

Jammer hoor het hielp allemaal niets!

Light helpt niet om slank of gezond te worden, Light producten bevatten vaak net zoveel calorieen als niet Light producten.

Ons menselijk lichaam raakt alleen gewicht kwijt door gezonder en evenwichtiger eten.

Light helpt nu niet, en nooit niet en zal ook nooit helpen.

De enigste die er beter van wordt is de fabrikant want Light is wel duurder!

Geniet van uw suikers en eet volvette producten maar doe dit met mate of maten,

het maakt niet uit als je maar geniet, want het leven is voorbij voordat je het weet!

Eppo 😉

DNA is een mooie afkorting voor celmateriaal van een mens. Het mooie van dit materiaal is dat het uniek is, er is geen mens hetzelfde.

DNA is er altijd geweest, al wisten we vroeger niet zo goed wat we ermee konden doen. Nu weten we het wel, maar dat brengt gelijk andere problemen met zich mee. DNA kunnen we tegenwoordig gebruiken om misdaad op te sporen soms jaren na de daad is het mogelijk om een misdadiger te pakken.

De roep om een nationale DNA bank wordt dan ook steeds luider en terecht zo zou je denken. Helaas denken hele volksstammen hier anders over. Veel mensen willen niet in een dergelijke bank worden opgenomen. Ik kan hier ook best iets bij voorstellen. Niemand wil als wanbetaler bij een prostituee aan de hand van een rijkgevulde condoom worden opgespoort. Notoire neuspulkers willen geen boete ontvangen van de NS als ze zijn geindentificeerd, aan de hand van de kleffe groene stukjes, die je vaak net onder de rand van die kleine tafeltjes voelt zitten, terwijl je gedachtenloos uit het raam kijkend   iets weggooit in het prullenbakje wat zich ongeveer op dezelfde plaats bevind.

Natuurlijk wil je ook niet herkend worden als degene die altijd wildplast omdat het zo lekker is om de boel in de frisse wind te laten luchten. Nee dat wil toch niemand.

Stel je voor! We doen die dingen wel maar willen het liever niet weten.

Het komt er eigenlijk op neer dat wij van nature ons DNA kennelijk op allerlei plaatsen ongevraagd achter laten, maar er daarna niets meer van willen weten. In de natuur is het zo dieren hun geursporen achterlaten om juist wel herkend te worden, of om potentiele vijanden op afstand te houden.

Stel je voor dat je buurman zijn DNA tegen je voordeur sproeit om aan te geven dat jij in zijn territorium verblijft, het zou niet werken want wie is nog bereid om aan de deur te ruiken van wie deze geurvlag is?

Zou het niet mooi zijn als we gewoon lekker overal DNA zouden kunnen achterlaten voor iedereen die de moeite wil nemen om de persoon achter het DNA te herkennen? Lekker een groen stukje in mond nemen, en dan zeggen he buurvrouw Greet is hier langsgekomen, vergeet mobiele telefoons en de sociale media we gaan gewoon terug naar de natuur.

Ik dwaal af een DNA bank is een goede zaak, als we het de gewoonste zaak vinden om ons DNA overal ongevraagd achter te laten, kunnen we ook best een klein uitstrijkje wangslijm missen voor een databank die we kunnen gebruiken om misdadigers op te sporen.

Eppo😮

Mannetjes wat zijn dat nu eigenlijk? Het zijn mensen meestal van het mannelijke geslacht, die zich op een manier profileren dat je er op de een of andere manier niet omheen kunt. Ze zijn echt overal je komt ze tegen op je werk in de stad of misschien wel thuis noem het maar op, of ze zijn er. Het is bijna onmogelijk om ze te ontlopen, want ze zien jou altijd, als een potentieel slachtoffer, die ze met hun onuitputbare bron van kennis over de meest uiteenlopende onderwerpen kunnen vertellen hoe het moet gaan in het leven. Als ze je toch aanspreken en je zucht bij voorbaat al oh hoe kom ik hier weg! Op de een of andere manier lukt het je nooit, om je niet te laten verleiden de discussie aan te gaan. In verleiden van hun prooien zijn mannetjes ware meesters, als een echt roofdier besluipen ze hun prooi vanuit de dode hoek en als je dan ongewild maar door het roofdier opgelegde oogcontact maakt is het te laat! Eenmaal in zijn klauwen gaat het je niet lukken om jezelf los te rukken voordat je emotioneel volledig bent leeggezogen.

Hoe werkt dit dan? Stel je zit op een verjaardag en je hebt nog een lege stoel naast je. Opeens komen er nieuwe gasten binnen. Je schrikt want aan de blik in zijn ogen herken je dat hier gaat om een zgn “mannetje”. Dit mannetje trekt dan snel zijn jas uit die hij richting de gastvrouw smijt, met een kort verzoek ‘hang jij die even op? En rent bijna struikelend richting de lege stoel naast jou, het mannetje heeft zijn prooi bijna direct herkent omdat hij super allert is op zijn omgeving, mannetjes scannen die voortdurend  met een soort van zesde zintuig. In het kort ben je dus gewoon de lul die avond.

‘Wat nu’? Denk je dan, je kijkt de kamer in de rondte maar ziet geen lege stoelen meer. Ruilen met de persoon naast je gaat niet lukken dus maak je je op voor een lange avond. Het mannetje stelt zich netjes voor in het geval dat je hem nog niet kent en begint tegen je te praten. Hij begint meestal over een algemeen onderwerp en zal dan langzaam het gesprek richting de meer persoonlijke sfeer gaan sturen. Als slachtoffer ben je op dat moment hulpeloos en het gaat je niet lukken om dit gesprek te interrupteren. Dit komt doordat het mannetje in de eerste fase geen vragen aan je stelt zodat je niet hoeft te antwoorden, het zijn ware meesters in de communicatie dat blijkt keer op keer. In de persoonlijke sfeer aangekomen zal het mannetje vragen stellen over waar je werkt met wie je bent getrouwd en waar je woont mocht hij dit nog niet weten natuurlijk. Als hij over je werk begint zal hij vragen gaan stellen wat doe je precies? En als je dan de fout maakt om te denken ‘ha nu ben ik aan het woord’ bega je een enorme blunder. Je begint te vertellen wat je precies doet, je bent lekker aan het vertellen over onderwerpen waar je veel verstand van hebt en je legt uit hoe sommige dingen in de praktijk gaan enz enz. Tot dan luistert het mannetje goed naar jou en op een moment dat je even naar adem hapt steekt hij van wal, en gaat hij vertellen hoe je de dingen nog beter kunt doen, en waarom je de dingen zoals je ze al 25 jaar doet helemaal fout doet. Dit gaat even een tijdje zo door niet gehinderd door enige kennis en niet gestoeld op feiten, dat heb je al snel door omdat jij natuurlijk 25 jaar ervaring hebt. Nu komt het, het beste wat je nu kunt doen is het mannetje gelijk geven en denken ‘wat een IWAAB, ‘’hetgeen betekend ik weet altijd alles beter’, dan is de kans groot dat het mannetje een andere prooi zoekt. Een roofdier weet dat hij niet altijd slaagt in jacht op prooien.

Maar het mannetje heeft iets in je geraakt, je raakt getriggerd en geirriteerd om zoveel onwaarheden in 5 minuten tijd, en je wil natuurlijk alles rechtzetten. Je steekt van wal en begint op een rustige manier uit te leggen hoe de dingen echt gaan en/of moeten en waarom. Dit is het moment waarop het mannetje heeft gewacht, hij weerlegt alles wat je zegt, hij praat op manier waarop je als een beginneling in de hoek wordt gezet, en laat zich zeker niet door jou onderbreken in zijn betoog. Je bloeddruk gaat langzaam omhoog over zoveel onrecht en je probeert nu nog op een rustige toon uit te leggen waarom hij er toch echt naast zit. Het mannetje laat zich door niemand in de hoek drukken, zeker door jou niet en begint zijn stem te verheffen en spreekt met aanzwellend volume zodat iedereen in de kamer het hoort, en begint te vertellen dat je helemaal ongelijk hebt. Au dat komt aan je bloeddruk stijgt nu tot ongekende hoogte en je gaat de discussie aan, helemaal fout, want daar heeft het mannetje met zijn snijtanden je hoofdslagader al bereikt. Als een bloedzuigende vampier zal het mannetje al je emoties uit je zuigen tot je helemaal aan het eind van je latijn slechts uit kan brengen ´weet je wat je hebt gelijk´. Vaak is het dan al ver na 24.00 uur in de avond en de jarige job hoopt dat jij nu eindelijk stopt met deze discussie. Dat moment is het ergste, jij krijgt n.l. de schuld van het feit dat met deze discussie de gezelligheid op deze avond ver te zoeken was. Schuimbekkend trek je je jas aan en je liefhebbende echtgenote zal jou in de auto op weg naar huis ook nog eens flink de huid volschelden, en vertellen dat je niet zoveel moet drinken, omdat keer op keer blijkt dat je er niet tegenkunt.

Het mannetje bedankt de gastvrouw of heer en doet ook nog even zijn beklag dat een gesprek met jou altijd zo vervelend af moet lopen helaas. Daarna gaat hij voldaan naar huis met een volledig doorgestreeld en opgepompt ego. Hij kan er weer even tegen.

Jij komt totaal ontredderd leeg en gebroken thuis en als je dan emotioneel huilend op de bank ligt omdat het bed even verboden terrein is op last van je boze echtgenote, denk je hoe krijgt die zak dit weer voor elkaar?

Voorkomen is beter als genezen, je kunt dit voor zijn. Mannetjes kun je op afstand herkennen als je jezelf hierin traint. Belangrijk is dat jij ze ziet voordat ze jou zien, ze zijn herkenbaar aan een met zichzelf ingenomen houding en dito voortbeweging. Om jezelf te trainen kun je het beste naar een plek gaan waar veel mensen bij elkaar komen. Ga dan eens op een afstand rondkijken of je personen ziet die aan de eerder genoemde criteria voldoen. Snel wordt je waarnemingsvermogen beter en de volgende keer als je een mannetje ziet aankomen op bv een verjaardag, ga je even roken, of je moet net naar het toilet om vervolgens niet meer op je plek terug te komen. Zo ontkom je aan de demonisatie van jou persoonlijkheid. Kun je niet weg vertel het mannetje niets stel hem alleen vragen en houd het algemeen, zonder aanknopingspunten zal het mannetje snel naar een ander slachtoffer uitkijken.

Houd jezelf wel altijd voor, dat mannetjes ook van het andere geslacht kunnen zijn!

Eppo🙂

Eetcultuur wat is dat nu eigenlijk?

Eetcultuur is een woord voor hoe wij ons gedragen tijdens het tot ons nemen van voedsel. Als we kijken naar het eten buiten de deur, iets waar ik mij ook wel eens schuldig aan maak, zien we hoe hele volksstammen zich naar zwaar overschatte veel te dure restaurants slepen, om op een prominente plaats gezeten vooral aan de buitenwereld te laten zien 'kijk eens hoe goed wij het hebben'. Lekker met de mobiele telefoon in de hand al twitterend en facebookend iedereen laten weten waar je zit liefst bekrachtigd met een foto, gemaakt met dezelfde mobiel. Ja je vrienden hoeven niets te missen van jou geweldige leven, terwijl je fantaseerd over hoe zij zich kauwend op een droog kaakje bij de koffie, zitten te vergapen aan jou bericht. Wie denken we eigenlijk wel wie we zijn?

Als we daarna met honger weer naar buiten gaan, je mag je natuurlijk niet overeten in een stijlvol restauarant, want voldaan zijn is niet in, is de reddende engel in de vorm van een Donerkebab zaak,  MC Donalds of een ander soort fastfood 'al dan niet een keten' nabij. Lekker een broodje Doner gegarneerd met poepbacillen van de lactose intolerante medewerker die jou broodje staat te vullen, wat zal dat smaken! Gelukkig wordt het vlees bewaard onder een temperatuur van 75 graden celsius zodat we zeker zijn van wat extra leven op ons broodje. Niet te versmaden met veel knoflooksaus, zodat je de volgende dag ook nog je omgevening kan laten genieten van een uit de mond komende putlucht, die veroorzaakt wordt door een orgie van bacterieen die in de diverse mondholtes aan partner ruil doen met de gisteren ingebrachte vreemdelingen.

MC Donalds, je herkent ze al van verre aan de rood oplichtende M daar kun je ook prima terecht voor een ronde plak vlees gegarneerd met wat groenvoer tussen 2 sponsen die ze daar broodjes noemen. Varianten buiten de kaart zijn er niet mogelijk omdat de Amerikaanse bedenkers van dit concept hehhen bepaalt, dat zij wel weten wat de klant lekker vind. Stel je wil een ijsje een' MC Flurry' zonder de harde stukjes, moet je die er zelf uitvissen. Je mag plaats nemen aan tafeltjes die met hetzelfde doekje dat ook voor het toilet en de grond wordt gebruikt, worden schoongemaakt meestal door ongemotiveerde jongeren die een baantje moeten hebben om hun studie te kunnen bekostigen. Of je besluit om door de zgn MC Drive te gaan waar een mechanische stem uit een praatpaal jou trakteert op een voorgekauwd belscript, dit werkt rekenkundig gezien als volgt: Praatpaal + 1e raampje + 2e raampje = de bestelling. He he misschien is toch beter om naar de gewone snackbar te gaan, tegenwoordig vooral gerund door Chinezen die geen restaurant konden beginnen. Het voordeel is je kunt er ook in nummers van de kaalt kunt bestellen waardoor er geen taalbarriere onstaat. Steevast klinkt het vrolijke sambal bij? Al zou ik niet weten of dat lekker is bij patat, gelukkig hebben ze meestal wel alles wat je van een Vaderlandse snackbar mag verwachten, waardoor je de honger kunt stillen. De meeste Chinezen hebben de hygienische standaard van het land van herkomst achter zich gelaten, het voedsel in plastic bakjes geserveerd die altijd smelten door de hete inhoud, waardoor een frikandel speciaal steevast aan de onderkant wordt voorzien van een waterwerende en maagzuur bestendige laag, dit om het geheel sneller de darmen te kunnen laten passeren.

Als de knip leeg is na het restaurant bezoek, iets wat niemand mag weten dus geen socialmedia dit keer, kun je ook thuis de frituur aanzetten iets wat nog vaak voorkomt in onze cultuur. Meestal vergeten we dat frituurvet een beperkte levensduur heeft en bovendien als vet heet is lost de laag groen fluoriserend vilt die op de bovenkant van de inhoud van de pan drijft gewoon op. Hitte dood alles denken we dan, en eet smakelijk, het voordeel is dat je nog dagen later via oprispingen van de moeilijk verterende maaginhoud kunt genieten.

Wat is er mis met een lekker vol bord eten waarop een mooi stuk vlees van een correcte afmeting ligt te pronken in een heerlijke saus, frietjes in overvloed er omheen gedrapeerd, en een bakje groenten op tafel voor de vitamientjes. Onze Oosterburen hebben dit allang door, nu wij nog!

Eppo😉