Klein Leed!
Het is al weer het einde van het jaar, en traditioneel krijgen we rond deze tijd te horen, welke ellende we volgend jaar weer krijgen.
Alles wordt weer duurder, maar wat er bij toch even goed binnenkwam is dat de postzegel maar
liefst 8% duurder wordt!
Dan gaat bij toch even het licht uit, alweer duurder?
Dat kan toch niet waar zijn? Helaas is het waar, en daar heb ik als oude gleuvenvuller, en ondanks het feit dat het mij niet raakt, toch vreselijk
moeite mee. Waarom alweer duurder, wie gebruikt er tegenwoordig nog postzegels? Dat zijn allemaal vragen die door mijn hoofd flitsen.
Ga maar na reken de prijs van de postzegel maar eens terug naar de ouderwetse gulden? Je schrikt je toch
een beroerte?
Het word er niet leuker op volgend jaar, en al helemaal niet voor de mensen die graag een kaartje sturen.
En toch mis ik het soms wel, vroeger mijn baan als postbode. Je werd helemaal gelukkig als er weer
een nieuwe postzegel uitkwam. Als je een brief in handen kreeg met zo’n mooie glimmende zegel, kreeg je een warm gevoel van binnen!
Je kon niet wachten om er een te bemachtigen, en het hoogte punt was als je er aan mocht likken. Waar
smaakt de zegel naar? Dacht je dan. Meestal gewoon naar lijm, maar toch je meende altijd wel een smaakje te kunnen ontdekken. En als de koningin op de zegel stond, was jij degene die haar van achteren likte. Mooi toch?
En nu worden ze weer
duurder, het is een triest verhaal, waar eindigt het?
Er zullen komend jaar weer minder kaarten worden verstuurd, er zullen heel wat oma’s zijn, die nu helemaal geen kaartje meer zullen krijgen.
Dat mag toch niet gebeuren?
Helaas is het niet meer te stoppen.
En als oud postbode doet mij dit heel veel pijn.
Maar wie maakt zich er druk om? Wie besteed er aandacht aan?
Helemaal niemand, nobody take care about a stamp!
Mijn hart huilt en ik moet het achter mij laten, vroeger was het een mooie tijd, maar ik leef in het nu.
De schande van de steeds duurder wordende postzegels, achter mij aan slepend!
Eppo