Soms lach ik erom en soms kan ik hun bloed wel drinken, ze hebben het gelijk aan hun kont hangen. Tenminste daar zijn ze zelf van overtuigd.
Het gaat hierbij om mensen, die leven volgens het aloude welles nietes principe. Dit soort mensen heeft ook altijd overal verstand van, en zij denken dat iedereen hun serieus neemt.
Maar niets is minder waar, eigenlijk neemt niemand ze serieus, en dat is best erg. Welles nietes, als dit gegeven je leven beheerst berg je dan maar. Stel je eens voor je komt binnen op een bijeenkomst van ingenieurs, je weet wel van die geleerde mensen, die bruggen en viaducten bouwen. Natuurlijk ga je het gesprek aan, “nee zo zou ik het niet doen”, “ik weet zeker dat het zo nooit goed gaat”.
“Nee beton is niet mijn materiaal ik maak alles van hout”.

Bullshit natuurlijk je hebt gewoon helemaal nergens verstand van! Laat staan van het bouwen van een viaduct. Anders was je zelf toch ook wel ingenieur geweest? Gelukkig komt het niet zover dat iets van je werk hoeft te laten zien, anders viel je direct door de mand.
Het gezelschap denkt wat een irritante zak die vent, en geeft je gelijk.
Maar ehhh.. hela hola…, dat is niet de bedoeling!
Je gaat de discussie weer aan, je pakt het gekregen gelijk op als discussie punt. Zonder discussie geen leven denk je nog, en het welles nietes spelletje kan weer beginnen.
Net zo lang dat iedereen het zat is en naar huis gaat.

Triomphantelijk kijk je in het rond, je hebt ze toch maar mooi onder tafel geluld, zie je wel dat je het beter weet als al die Corpsballen!
Niet echt natuurlijk, maar je gevoel zegt van wel, en daar gaat het om.
Je voelt je superieur alsof jezelf de universiteit hebt doorlopen, en ingenieur bent.
Niet echt natuurlijk, je leeft als welles nietes persoon in een zeepbel, die vroeg of laat wordt doorgeprikt.
Plof weg is de bel, maar gelukkig weet je als welles nietes persoon precies hoe je jezelf ergens in moet kletsen. Het is een vicieuze cirkel!
Je draait rond als een drol in een pispot, en je leven heeft in feite dezelfde diepgang. Je komt nooit een stuk verder. Je leven staat eigenlijk stil.

Welles nietes een probleem? Dat wel maar je gaat er mee heen!

Eppo

Heeft u ze wel eens gezien? Ik wel soms hele hordes, er zijn dagen dat ik er echt veel zie. Wat ik bedoel? Blauwe mensjes.
Misschien kent u ze ook het zijn blauwe wezens, die geen smurf zijn maar meer een klein soort mens.
De gemiddelde lengte is ongeveer 1 meter en 35 centimeter, en net zoals bij ons zijn er mannetjes en vrouwtjes. Het zijn hele vriendelijke wezens, eigenlijk gewoon blauwe mensjes, ja dat zijn het!
Ze lopen als mensen, eten als mensen, ze doen eigenlijk alles wat mensen ook doen. Maar toch is er iets aparts. Ze zijn helemaal blauw, en dat is op zijn zachts gezegd raar. Mensen zijn niet blauw maar deze kleine mensjes wel, ze zijn zo blauw als een blauwe zee op een mooie dag.

De plekken waar ik deze wezens vaak zie is in de duinen, kennelijk wonen ze daar in holen die ze in een duin graven, deze holen bekleden ze met helmgras en dons van een gans, die ze vinden in verlaten ganzen nesten.
Zo zitten ze er lekker warm bij, en komen ze de winter wel door.
Blauwe mensjes, als je ze ziet lopen door de duinen is het geen gezicht.
Ze steken fel af tegen het groen struweel in de duinvallei. Het zijn net rare blauwe clowntjes als ze achter elkaar aan hollen, geen gezicht u zou het eens moeten zien.
Blauwe mensjes je lacht je rot als je ze ziet, ik rol wel eens gierend van het lachen over de grond. Pijn in mijn buik krijg ik dan. Het zijn net Liliputters maar dan blauw, hilarisch gewoon!

De laatste keer dat ik ze zag was in de stad, opeens zag ik ze weer lopen.
Ik riep “he daar gaat poppetje blauw”, mensen kijken om naar mij, en ik krijg weer een lachkik, de tranen rollen over mijn wangen.
Mensen kijken raar naar mij, ik denk nog zouden zij ze soms niet zien?
Ik wel, en dat is grappig, ik schreeuw nog wat, en lach me rot.
Mensen kijken steeds geïrriteerder naar mij, ik denk nog, zij zien ze echt niet. Wat jammer maar ik zie ze wel!
Opeens een hand op mijn schouder, een agent houd mij vast, en zegt.
“Meneer heeft u soms gedronken?” “Wilt u even in het pijpje blazen?”
Een walm van bier vliegt mijn mond uit als ik zeg, “u ziet ze toch ook die blaaauwwe menschjessss? Hik!”

Blauwe mensen als je die ziet gaan, niet meer naar de kroeg toe gaan!

Eppo

Ik word altijd heel blij als ik een varken zie, en nee dat begint niet, als ik
in de morgen mijzelf in de spiegel zie staan. Dit even voor de bijdehante lezers onder ons. Nee het gaat om het dier het varken, enorm enerverende beesten. De manier van bewegen, de manier van lopen, hun geluid, heerlijk. Het geeft mij een soort van verlangen naar een ander leven, een ontspannen leven waarbij je rustig in de modder kan liggen, en waarbij je niet gaat lopen als je dit niet hoeft. Het eten word je soms letterlijk toegeworpen, wat een feest wat relax!
Ik zie mijzelf wel als Varken, volgens sommigen hoef ik dan niet veel te veranderen. Maar dit even terzijde, wat mij zo heerlijk lijkt is wakker worden. Even zachtjes knorren en dan naar de trog scharrelen, lekker ontbijten en dan weer even liggen al dan niet in de modder.

Het lijkt mij heerlijk om een varken te zijn, of toch niet?
Het is natuurlijk vreselijk om met grof geweld overeind geschopt te worden. Met een apparaat stroomstoten te krijgen tegen je edele delen!
En als je dan met veel stress in een veewagen ligt, en je komt aan bij het slachthuis. Dan begint de ellende opnieuw.
Je wordt op een lopende band gejaagd, en aan je achterpoten opgehesen.
Gillend en krijsend ga je richting een machine, die je van je vel gaat ontdoen. Voor dat dit gebeurt krijg je eerst stroom door je lijf, tenminste als je gelukkig bent, want anders wordt je levend in een bak heet water gedompeld, en daarna levend gevild!

Het wordt zo steeds minder leuk om een Varken te zijn? Als je het heel slecht treft begint de ellende al als je geboren wordt.
Je komt ter wereld in een stal met een harde betonnen vloer, het is er lekker warm dat wel, maar al vrij snel ga je in een veel te klein hok, met veel te veel soortgenoten. Zo is het steeds minder leuk om een Varken te zijn. In het te kleine hok is elk dier boos op de ander, omdat je steeds voor de voeten wordt gelopen, stress door overbevolking.
Gelukkig zijn er actiegroepen die willen dat je meer vrijheid krijgt, en gelukkig wil de minister dit ook. Tenminste als hij het niet vergeet zoals de meeste van zijn beloftes.
Nee dan toch maar liever een mens zijn, alhoewel we heel veel op een Varken lijken, zijn we toch veel beter af.

Knorrend leven is een tegenvaller, want je eindigt als een kiloknaller!

Eppo

Mensen worden met de dag gekker, het houd maar niet op!
In 2011 was er een aap die met een camera per ongeluk, een Selfie had gemaakt. Hilarisch natuurlijk, een aap die iets doet wat een mens ook kan. Er waren al apen die van mensen konden winnen met Backgammon en al van dit soort spellen. Dat is natuurlijk ook om te gillen, maar maak het nou niet meer als dat. Het zegt niet zoveel over de aap die wint, maar des temeer over de persoon, de mens die verliest!
Tjonge jonge het zal je maar gebeuren verliezen van een aap.
Durf je je ook nergens meer te vertonen!
Maar er is nu een stichting in Amerika, Peta genaamd, ze maken zich sterk voor dierenwelzijn geloof ik.

In ieder geval deze stichting was vorig jaar een rechtszaak begonnen, om de aap die in 2011 een selfie nam, de rechten voor deze foto te doen toekomen. Ja hoor daar gaan we weer, een aap met auteurs rechten? Ziet u het al voor zich. Ik dacht eerst aan een flauwe grap, maar Peta was bloed serieus! De rechter bepaalde uiteindelijk dat een dier geen auteurs rechten kan hebben, en daarmee was de kous af. Tenminste dat hoop je op een dergelijk moment. Maar nee hoor Peta blijft volhouden, de aap nam de foto dus heeft hij de rechten, net zoals ieder mens.
Kijk en daar houd het voor mij op, als dieren het zelfde blijken te zijn als mensen, wat een flauwekul!

De dierenactivisten zijn wat mij betreft het spoor bijster, leip zootje zou ik zeggen. Als je toch bij een dergelijke organisatie hoort, kan toch niemand je nog serieus nemen?
Dierenactivisten… zouden dit de mensen zijn die met dammen verliezen van een chimpansee? Geen idee maar als dit niet echt gebeurt was, zou ik er om moeten lachen. Maar apen en auteursrechten?
Wat is het volgende? Een Lama die het recht om te spugen gaat vastleggen? Een beer die het alleen recht op broodjessmeren krijgt? Volgens Peta is niks te gek. Misschien omdat Peta een organisatie is van dieren? Een Zebra als voorzitter een Gorilla als penningmeester, en een Pissebed als secretaris. Het zou mij niks verbazen.
Planet of the apes, maar dan echt?? Hoe hoe hoe…. klinkt het dan?

Als grensen vervagen, zijn er altijd mensen die slagen!

Eppo

Heeft u ze al gezien, ik wel en ze zijn prachtig!
Een geweldige vogel die we steeds meer gaan zien.
Welke ik bedoel? De Zilverreiger, ondanks zijn naam een prachtige witte vogel. Een juweeltje in onze natuur, en ze komen op steeds meer plaatsen voor. Voorheen hadden we alleen die ouwe vertrouwde Blauwe Reigers, verguisd omdat ze alles onder schijten. Alleseters en opportunisten pur sang. Eigenlijk een beetje een saaie verschijning, beetje norse blik en niet zo leuk om naar te kijken. Tenminste dat is mijn mening, en die mag ik hebben, want Nederland is tenslotte een Democratisch land!
Maar goed de Blauwe Reiger, decennia lang hebben we het ermee gedaan.
Maar dat is nu voorbij, er komen betere tijden.

De Zilverreiger is met zijn smetteloze witte verschijning een sieraad in ons landschap. Een kroonjuweel op ieders netvlies, Nederland is weer een stukje mooier geworden.
Blauwe Reigers maakten ons land op grauwe en sombere dagen er niet beter op. Ze zijn in feite kleurloos, en gaan op in het sombere herfstweer.
Nee dan de Zilverreiger stralend als een koning leukt hij iedere locatie op.
Veel beter dus, weg met de grauwe saaie Blauwe Reigers, gewoon weg ermee. Natuurlijk je kunt ze niet zomaar wegdoen, dat zou harteloos zijn.
Daarom heb ik het volgende bedacht, we gaan ze wit maken.
Niet in de wasmachine, maar met speciale witte vogelverf.

Zul je zien hoe onze natuur opvrolijkt, Nederland kan wel wat wit gebruiken om de grauwheid te weerstaan.
Hoe pakken we het aan, alle Blauwe Reigers moeten worden gevangen?
Met netten gaan het doen, nog een hele klus maar het gaat ons lukken? Alle gevangen Reigers dompelen we in een wit verfbad, en dan zijn het net echte Zilverreigers. Ik weet het wel, volgend jaar na de rui moet het nogmaals, omdat ze dan hun veren weer verwisselen.
Maar het is voor ons eigen bestwil, uiteindelijk zullen de witte Reigers de overhand krijgen en is Nederland een stuk mooier geworden.

Zijn Reigers wit of Grauw? Verven dan maar en gauw!

Eppo