Weird or what?
Gelukkig we hebben het weer gehad, Prinsjesdag oftewel de derde dinsdag in september. De leugens uit het koffertje van leed zijn weer verteld, en als wij Pinokkio als koning zouden hebben, had hij nu een neus van 18,4 meter lang. Wat een ellende allemaal, de rekenmeesters hebben weer naar het kabinet toegerekend, en de eerste stellingen zijn al weerlegd. Wat is nieuw? Dit spektakel gaat al jaren zo, traditie noemen ze dit. Ach het is een van de laatste echt Nederlandse dingen die wij nog hebben, laten we het maar koesteren.
Hilarisch is hoe de mensen gekleed gaan op zo’n dag, de mannen in slipjas als een echte gladjanus. En de dames met hun belachelijke hoedjes. Vergeeft u mij de term belachelijk, ik heb nou eenmaal een hekel aan hoofddeksels. Maar de hoedjes die worden gedragen op Prinsjesdag, zijn soms ware kunstwerken. Sommigen verdienen het predikaat lampenkap of fruitschaal. Blijkt maar weer dat alledaagse gebruiksvoorwerpen, ook op het hoofd kunnen worden gedragen. Omgekeerde wc potten met de borstel er nog in, vliegende schotels waarvan alleen de verlichting ontbreekt. Strookjes kunststof waarin je de lamellen herkent, die bij je oma voor het raam hangen. Of gewoon een gazen kooi, sierlijk om het hoofd gedrapeerd, versierd met nep bloemen.
Zo zag ik Prinsjesdag door mijn bril, wat de inhoud betreft, van het verhaal dat onze koning voorlas? Daar is niet veel van blijven hangen. Waarschijnlijk komt dit omdat er niks nieuws onder de zon is. De poppenkast eindigt weer als Jan Klaassen en Katrijn in de Gouden Koets stappen. Tenminste ik ga ervan uit dat onze koning zich toch op zijn minst een klein beetje een joker zal voelen. Verhaaltjes voorlezen uit het grote boek van de boefjes van het binnenhof! Zo kan het leven gaan van een koning, maar ach hij wordt goed voor betaald zullen we maar zeggen.
Vreemd of niet? Laat maar gaan die Piet!
Eppo