Ik las vandaag een artikel over een Chinees bedrijf, wat zijn medewerkers niet toestaat om zo maar zwanger te worden.

Zwanger worden is toegestaan maar alleen in overleg met het bedrijf, dit op straffe van een boete.

Ik dacht kijk dat is planning, als je vrouw bent en je werkt moet je niet zo maar zwanger worden. Dit moet goed gepland worden, het bedrijf moet ook door kunnen gaan. Tenslotte eet je er ook van.

Goede planning is cruciaal in dit soort kwesties, maar in ons land, daar doet iedereen maar wat.

De mensen doen eerst en vervolgens zit je werkgever met de gebakken peren. Dat kan toch niet?

Daarom dacht ik zo, laten we nou eens iets leren van die Chinezen en laten we dit goede gebruik maar eens gaan overnemen.

Ik wil nog wel een stukje verder gaan, als je zwanger wil worden bepaalt de werkgever niet alleen wanneer, maar ook met wie en hoe!

Stel je voor een werknemer die zwanger wordt van een man die haar in de steek laat voordat ze bevalt, dan heb je een probleem als werkgever.

Dat wil je niet weten! Een zwangere vrouw die ook nog een psychisch probleem heeft, dat is echt een aanslag op je verzuim kas!

Dit kan echt niet meer, tussen de zwangerschappen door kan je eigen vent doen wat hij wil. Maar wil je zwanger worden, dan krijg je een buisje met bedrijfszaad. Zaad van geselecteerde donoren, zodat je verzekerd bent van een goede zwangerschap en dito baby!

Als ik dit schrijf draai ik mij om, en zie mijn vrouw staan?

Wat heeft ze in haar hand? Een deegrol? “Natuurlijk schatje het is maar een grapje liefje”, ik hoor een suisend geluid, en voel een hard houten oppervlak hard op mijn wang landen, “au au ik zal het allemaal retificeren!” Bij deze dan:

Alles wat ik hierboven heb geschreven berust niet op waarheid, en iedere gelijkenis met personen berust op louter toeval.

“Goed gedaan hoor,” spreekt mijn ega, “grote jongen.”

Het is natuurlijk allemaal vrijheid van meningsuiting, en het is maar een hersenspinsel. Maar toch? Dit kan niet waar zijn, gelukkig maar.

Planning maakt het leven makkelijk? Maar amaai……. het wordt wel saai!

Eppo

Het is geen geheim dat ons land wordt geregeerd door Dum and Dumber, maar nu is er een nieuw duo bijgekomen, namelijk Liar and Liar!

Ons premier heeft ons deze week weer eens fijn voorgelogen, met zijn Griekse sprookje. Als het even tegenzit is Europa over niet al te lange tijd weer 80 miljard armer. De Grieken zullen dan even rijker zijn, maar niet voor lang! Want het geld zal onder de felle Griekse zon sneller verdampen, als een glas Ouzo op een gloeiende plaat.

Het geld verdwijnt in de bodemloze put die corruptie heet, en bepaalde Zwitserse bankrekeningen kunnen weer wat groter worden.

Maar wij het klootjes volk kunnen er toch niets tegen doen, we worden gepiepeld! Ze verhogen gewoon weer een belasting en hopla Jan Lul betaald gewoon!

Hoe is het zover gekomen?

Op een prachtige dag in het Koninkrijk der Nederlanden werd een baby geboren. Een mooi kindje van een doodgewoon doorsnee echtpaar.

Maar er was iets bijzonder aan dit kindje, als je het aankeek lachte het, op zich niet raar. Maar het kindje bleef lachen en was niet meer te stoppen.

En dat is heel bijzonder, het kind een jongetje werd daarom lachebekje genoemd. Als er iets leuks was lachte de jongen, maar ook als er iets ergs was. De arme jongen stond echt overal om te lachen.

Het was op een gegeven moment niet meer leuk, het werd een irritatie!

Zo gingen de jaren voorbij, de jongen lachte zich door het leven, en zijn ouders waren ten einde raad.

Tot op een zekere dag er een goede fee voorbij kwam, zij keek naar het leed wat het lachende kind veroorzaakte, en zwaaide met haar toverstaf.

Simsalabim en de jongen stopte met lachen, de ouders waren blij en de jongen ook, het was gewoon een feest. “Luister goed” zei de fee!

“Het lachen is gestopt maar het kan ook weer terugkomen, en dat zal zijn als jij, kleine jongen, in je leven een hele domme beslissing neemt!”

Zo gingen de jaren voorbij en de jongen werd een man. Op een dag kwam hij bij zijn moeder de keuken binnen gelopen. “Lieve jongen is het gelukt met die nieuwe baan?” Zei de moeder. “Jazeker ik wordt minister president,” zei de man. En barste vervolgens weer in lachen uit!

Lachen staat soms heel erg dom, maar sommigen malen daar niet om!

Eppo

Het is weer zuur vandaag, als ik het nieuws lees.

Weer iets van ons, wat wordt weggehaald!

De oude vertrouwde gele bekeuring gaat plaats maken voor een digitale bekeuring! Ik dacht nog dat kan toch niet waar zijn?

Moeten we hier niet over stemmen?

Maar nee hoor het wordt ons weer eens door de strot geduwd!

Onze mooie gele rakker wordt vervangen door een kansloos digitaal exemplaar. Als je er een krijgt, dan doet de verbalisant een kansloos labeltje om je ruitenwisser. Alsof je auto per direct in beslag is genomen. Kenbaar gemaakt met een lullig labeltje!

Kun je online kijken wat de schade is, maar de kans is groot dat je hem pas ziet als je de acceptgiro thuisgestuurd krijgt!

We gaan hem missen de oude gele bekeuring, het mooie verfrommelde papiertje wat onder je ruitenwisser werd geklemd.

Als je de hanenpoten van de agent kon lezen, wist je per direct wat er betaald moest worden. Maar meestal was dit niet het geval!

En nu gaat het via de computer, het persoonlijke van de bekeuring gaat weg! Een handgeschreven bekeuring zegt iets, over hoe groot de hekel is die de verbalisant aan jou heeft. Iets persoonlijks, iets menselijks?

En nu gaat dit stukje menselijkheid verloren, een boete wordt een klinische afrekening. Een stukje ordinaire tollenarij zonder emotie.

En daar wordt je als mens niet vrolijk van!

Waarom wordt dit niet gezien?

We leveren alles maar in ter meerdere glorie van de automatisering, wat blijft er nog over? Een blok ijs hard als graniet?

Natuurlijk hoop ik het niet, maar ik er best nog wel eentje willen krijgen, zolang de oude bekeuring er nog is?

Wat zal dat genieten zijn als je dat gele vodje probeert te ontcijferen om te weten te komen wat de sanctie is?

Straks tref je de auto gelabeld aan, je denkt nog wat is dit?

Maar op de label staat alles wat je nodig hebt om de bekeuring te betalen.

Kansloos en onpersoonlijk als je het mij vraagt?

Maar ons wordt niks gevraagd, zoals altijd!

Het gele briefje gaat van ons scheiden, de digitaliteit, die laat ons lijden!

Eppo

Heb ik het eindelijk voor elkaar, begint mijn leven eindelijk een beetje vorm te krijgen. En net als ik aan de vooravond sta om rijk te worden, gaat het helemaal mis.
Het was zo’n mooi plan, naar China gaan en daar iets gaan beginnen.
Miljoenen Chinezen staan te popelen om je product te kopen.
Je kan in China nog echt slapende rijk worden, maar dan moet het plaatje wel kloppen. En dat is nu nog helemaal niet zo.
Echt ik kan mij wel voor mijn kop slaan, dat hieraan ben begonnen.
Het kwam allemaal op mij af ongeveer een jaar geleden.
Ik werd benaderd door een grote elektronika gigant, ik zou mijn naam  gaan verbinden aan een nieuw product.
Daarnaast zou ik een percentage van de opbrengst krijgen, en als het goed gaat word ik hartstikke rijk.

Tenminste dat was het oorspronkelijke plan, het Chinese moederbedrijf zou zorgen voor een product, een mobiele telefoon in dit geval, en mijn naam zou er op komen. Een mooi Androïd toestel met goede specificaties.
Ik was zo trots dat ik mijzelf als het ware voelde zweven.
Het zou toch nog goed komen met mij, en ik zou een rijk leven tegemoet gaan. In gedachten zag ik mij al zitten op een mooie strandstoel op de Bahama’s. Hoe mooi kan het leven zijn?
Maar nu? Hoe komt het ooit nog goed? Mijn droom is als een zeepbel uiteengespat. Wat een sof wat een debakel!
Stel je voor dat je iedereen ziet lopen met een telefoon met mijn naam erop? Iedereen zou weten wie ik ben, en het aantal lezers van mijn blogs zou vertienvoudigen.

Maar nu? Er is niets meer van over, alles is verpest.
Er zijn duizenden telefoon toestellen geproduceerd, die in mijn ogen onverkoopbaar zijn. Maar daar denkt de producent heel anders over!
Komt het nog goed? Ik denk van niet, nu heb ik 1 ding wel geleerd kijk uit met de Chinezen! Het is zo gekomen op een mooie avond ongeveer 2 weken geleden. Een medewerker van de telefoon fabriek belde, mijn naam moest op de behuizing worden gedrukt. Maar de niemand in China wist hoe mijn naam moest worden geschreven.
De Chinees belde en vroeg, “how do you spel youre naam sir?”
Ik zei “my name is Eppo E-P-P-O,” oke zei de stem en legde de hoorn weer neer. Dat komt goed dacht ik nog, maar toen ik een exemplaar kreeg via de post, sloeg de schrik mij om het hart.
Wat the f#*CK dacht ik, toen ik las wat er op het toestel stond?

OPPO???????

Eppo

Het is in Nederland een publiek geheim dat mensen die een Goudvis in een kom nemen, deze na een tijdje weer zat zijn, en dan het arme diertje door het toilet spoelen. Niemand doet zoiets? Maar het gebeurt wel regelmatig. Vanaf nu zeg ik, “doe dit alstublieft nooit meer!”

Als de vis door het toilet heen is, dan is hij echt niet dood.

Nee hij leeft dan nog, en als hij uiteindelijk in het oppervlakte water terecht komt, dan is het leed niet te overzien.

In het open water groeien de kleine juweeltjes uit tot ware monsters.

Goudvissen kunnen enorm groot worden, en omdat ze nog een appeltje met ons “de mens” te schillen hebben, vanwege de slechte huisvesting in de kom, en het doorspoelen door het toilet. Zijn ze levensgevaarlijk geworden.

Voorzichtig met zwemmen in het open water, want het zou zomaar kunnen zijn, dat je tijdens het zwemmen onder water wordt getrokken door Blub de Goudvis!

Grote oranje monsters tijsteren ons zwemwater, zwemmende honden verdwijnen als sneeuw voor de zon. Kleine kinderen die in een rubberbootje dobberen, vallen eruit als een Oranje Jaws het bootje omkiept. Goudvissen hebben geen tanden, dus bijten of iemand verscheuren zoals een haai, nee dat kunnen ze niet. Maar ze pakken je bij je zwemkleding en trekken je naar de bodem. Losrukken? Nee dat gaat niet ze houden je vast tot je niet meer spartelt.

Het is afschuwelijk maar de werkelijkheid.

Dus geen Goudvissen meer door het toilet, er zijn al teveel van deze monsters, in het Vondelpark is een hondje niet meer boven gekomen.

Het diertje ging achter een stok aan het water in, maar ging kopje onder, en kwam pas weer boven toen het te laat was.

Het IJsselmeer is een meer vol monsters geworden, Loch Ness is er niets bij! Kijk ook uit als u op een steiger loopt, grote Goudvissen springen op uit het water en proberen je mee te sleuren.

Wees gewaarschuwd, en kom niet te dicht bij de oever dan valt het best mee.

Monsterfish in eigen land? Let goed op voordat je in het water beland!

Eppo