Harry had zich voorgenomen om vanavond eens lekker de bloemetjes buiten te gaan zetten, en waar kun je dat op een Camping beter doen, als tijdens de Amsterdamse avond, in de Camping Kantine?

Lekker gewassen en geschoren, en in een schoon joggingpak gehesen, ging Harry op weg naar de kantine.

Onderweg kwam hij al bekenden tegen, en de stemming zat er al heel snel goed in. Ze kwamen met ongeveer 10 personen de kantine binnen.

Ze waren een van de eersten, en namen plaats op een kruk aan de bar.

Harry wist uit ervaring, dit zijn de beste plaatsen, lekker dicht bij de tap.

Opeens riep er iemand “doe mij maar een meter bier!”

Het was Gerrit een oude bekende, en omdat Gerrit zo scheel was dat hij met zijn linker oog, in zijn rechter broekzak kon kijken, werd hij schele Gerrit genoemd. Harry wist al wat er ging gebeuren, na het bestellen van een meter bier, dat is 13 glazen, is het de bedoeling dat degene die rechts van de besteller zit, alles binnen 10 minuten opdrinkt. Lukt dat niet dan moet je als verliezer alles betalen.

Harry zat rechts van schele Gerrit, en was degene die de spits af moest bijten. Hij begon te drinken en na 5 minuten waren er al 9 glazen weg, en binnen 10 minuten had Harry alle 13 glazen soldaat gemaakt.

Schele Gerrit was een man met een flinke zak geld, verdient in de oud ijzer handel, en had de grootste schik. Hij zei, “kom op Harry nog een metertje, ik wed om 50 euro dat je het niet red!” Harry liet zich niet kennen en zat al gauw aan zijn 2^e meter bier, ook die waren binnen de 10 minuten in zijn keelsgat verdwenen. Harry werd nu toch wel wat licht in zijn hoofd. De muziek was inmiddels ook aan, en Harry zong keihard mee met de meest uiteenlopende Amsterdamse liedjes. Het werd steeds gezelliger.

Na nog een paar biertjes, en een paar jonge borrels voelde Harry zich onoverwinnelijk. Opeens zag hij Trees staan, Harry had al jaren een oogje op Trees en liep op haar af, iets wat hij normaal nooit durfde te doen.

Hij riep met dubbele tong, “hé Trees effe dansen?” Trees keek hem aan en dacht oh nee, maar zag al gauw dat er geen ontsnappen aan was.

Harry pakte Trees stevig vast, en riep met dubbele tong, “we gaan zwllieren!” En inderdaad dat gebeurde, Harry draaide als wijzer in een op hol geslagen kompas, en het duurde niet lang of het ging helemaal mis, Harry verloor zijn evenwicht en viel achterover tegen de draaitafel van de DJ! Daarbij Trees nog steeds vasthoudend, die voorover bovenop Harry viel, waarbij haar rok zodanig omhoog ging, dat iedereen kon zien dat ze ondergoed bij een tentenfabriek had besteld.

Ze gilde het uit `laat me los viespeuk”, omdat Trees met haar gemoed bovenop Harry lag, had deze het als een uitnodiging gezien, om eens even goed te voelen waar baby’s de melk vandaan halen!

Het was weer een dolle boel op Camping de Klamme Boe!

Gelukkig lukte het Harry, om na 5x de Camping de rondte te hebben gelopen, om zijn tentje terug te vinden.

Hij deed de rits van de tent open en dook de slaapcabine in, helaas vergat hij daarbij om ook daar de rits van te openen, en na een scheurend geluid van de stof van de binnentent, plofte hij neer op zijn luchtmatras.

Harry had een helse nacht, waarbij het leek alsof hij van de ene achtbaan in de andere ging. Kotsmisselijk werd hij ervan!

De volgende morgen was hij gebroken en bezwoer dat hij nooit meer zal gaan drinken…………..maar dat was al vaker gezegd!

Eppo

Het is nog vroeg in de ochtend op camping de Klamme Boe, Harry heeft zich zojuist uit zijn bed omhoog gehesen, brr het is nog frisjes.

Maar Harry is als ervaren kampeerder wel wat gewend.

Op zijn mobiele telefoon is het 6.45 uur, “mooie tijd om eruit te gaan” denkt Harry. Niet veel later loopt hij op zijn slippers door het natte gras.

Zijn hoofd bonkt nog een beetje, het was gisteravond dan ook weer, “ te gezellig” in de kantine van de Camping.

Nog een klein stukje en hij arriveert bij het toilet gebouw, als hij voor een van de vele spiegels plaatsneemt, ziet hij een gezicht dat eruit ziet als een natte krant. Verkreukeld tot en met. Maar Harry laat zich niet uit het veld slaan. Poetst zijn tanden en wast zich, om vervolgens weer terug in de tent zich om te kleden in zijn Joggingpak.

Harry heeft zich voorgenomen om eens wat wild te gaan spotten op deze vroege morgen. En als hij niet veel later in het bos loopt, en hij zijn eerste Ree ziet, denkt hij bij zichzelf “het bos is in de vroege ochtend zoveel mooier” zwijgend loopt hij verder. Na een klein kwartiertje komt hij aan bij een dicht bos, waarvan Harry weet dat het vol met wild zit.

Hij staat voor het bos en kijkt om zich heen, en besluit om het dichte bos in te gaan. Eigenlijk is dit ten strengste verboden, maar Harry weet dat niemand hem heeft gezien.

Het gras waar hij doorheen loopt wordt steeds hoger en opeens voelt hij zijn voet met slipper wegzakken in iets zachts. Getverr stront, het zit helemaal tussen zijn tenen. Harry ruikt de stank van een onbetwiste hondendrol. Harry moppert, “zelfs hier lopen die schijtbeesten,” “waarom heb ik dit nou weer?”

Omdat een drol niet praat, krijgt hij geen antwoord.

En opeens een hoop gekraak in het dichte struikgewas, Harry staat plotseling oog in oog met een Wild Zwijn. Harry schrikt ervan, het Zwijn ook en rent hard knorrend weg, recht op Harry af. Hij schrikt en zet het op een lopen, lopen alsof de duvel hem op de hielen zit. Het lijkt wel of er een hele kudde Zwijnen achter hem aan rent. Als Harry het struikgewas uitloopt, en achterom kijkt is het Zwijn allang verdwenen.

Harry kijkt naar zijn Joggingpak, onder de scheuren en Harry zit onder de schrammen. Voor hem geen Discovery meer, hij besluit om de natuur voortaan aan professionals over te laten. Hij gaat de camping niet meer af!

Niet veel later zit hij rustig aan een bakkie koffie voor zijn tent.

Eppo (wordt vervolgd)

Het is zover, de rechter heeft geoordeeld het mag niet meer.

Het spelletje Wie is de Mol mag voortaan niet meer zomaar worden gespeeld, tenminste niet meer door bedrijven die daar geld aan verdienen. De rechter heeft vandaag John de Mol in het gelijk gesteld.

John Wie is de ##&&%%* Mol heeft al aangekondigd, dat een ieder die zich er niet aan houd, zware sancties voor zijn kiezen krijgt.

Dat is tenminste stoere taal voor een Mol.

De Mol laat niet met zich sollen, als hij een spelletje bedenkt of heeft gekocht, moet een ieder er vanaf blijven. Stiekem hoopt hij van niet want een overtreding levert toch geld op!

John de Mol gaat de boeken in als de man die ieder lullig idee tot grote successen heeft gebracht. Hij weet als geen ander de kijkers aan zich te binden en daarmee ook de adverteerders.

Als je een product hebt om te verkopen, maak dan reclame om een van de Mol zijn programma’s heen, en je boodschap wordt dan door genoeg koopvee gezien. Succes gegarandeerd!

Op zich is het wel jammer, dat Wie is de Mol nu door de rechtspraak zo wordt beschermd. Het format mag niet meer worden gebruikt door bureautjes die leuke dagjes uit organiseren voor bedrijven.

Dat is nu over, meneertje nooitgenoeg gunt een ander niets, dus niemand mag het spelletje spelen behalve hij!

Ik vraag mij wel eens af hoe het komt dat mensen, zoals John de Mol zo zijn geworden? Hoe komt het nou zover dat je als je zelf loadend bent, je een ander niets meer gunt?

Ik heb daar geen antwoord op, maar het zal de aard van het beestje wel zijn.

Aan de andere kant, wie wil er nou Wie is de Mol spelen? Ik heb wel eens gekeken maar het kon mij niet boeien.

Een groep mensen die geld kunnen verdienen door opdrachten te doen, waarvan er 1 persoon is de boel saboteerd?

Ja dan heb je het wel over spektakel, de spanning hangt in de lucht!

En toch kijken er hele volksstammen naar, kennelijk zijn er heel wat mensen die een IQ hebben tussen de 50-85?

Kom op zeg iedereen die een beetje nadenkt kijkt hier toch niet naar?

Het verontrustend hoeveel mensen dit aangaat, en ik denk dat er zo stiekumweg heel wat mensen zijn, nee laat ik maar stoppen…..!

John de Mol kan trots zijn, Wie is de Mol is helemaal van hem en van niemand anders. Tenslotte kan er maar 1 de Mol zijn…….en dat is hij!

Wie is de Mol is ondergedoken, voortaan heet het spel Wie is de Joker!

Eppo

Ik heb mij lang kunnen inhouden, en getracht het van mij af te zetten, en mij er niet aan te ergeren. Maarrr.. dat is helaas niet gelukt!

Hij heeft het weer voor elkaar, mijn irritatie grens is weer ruimschoots overschreden. Het is niet leuk maar een feit!

Wie ik bedoel? Nou dat vervelende snotaapje uit Amerika met die veel te volle portemonnee, die Justin Bieber! Wat een vreselijke irritante kwal is dat toch. Nu lees ik weer dat hij weer voor overlast heeft gezorgd, door een enorm en vooral luidruchtig feest te geven. Nu houd ik zelf ook wel van een feestje, maar het is toch iedere keer weer raak met deze etterbak? Waarom doet niemand er wat aan? Als hij wordt opgepakt komt hij zo weer op borgtocht vrij, en gaat hij gewoon verder!

Sorry voor de fans onder u maar de persoon Bieber ergert mij, ik heb een soort van natuurlijke afkeer van, veel te jonge jochies met een veel te dikke portemonnee! Bah driewerf Bah!

Misschien zit het wel in de naam, Bieber wie heet er nou zo?

Deze naam doet mij denken aan een ADHD ertje die al weken geen ritalin meer heeft gehad. Opgedraaid tot en met. Bieberen zou een werkwoord kunnen zijn om aan te duiden dat iemand heel erg irritant is.

Ik Bieber, Jij Biebert en als je daar niet onmiddellijk mee stopt dan geef ik je een Bieber voor harses!

Ik weet het ook wel, die jongen heeft zijn achternaam niet mee!

Het gekke is, ik kom hem steeds tegen in het nieuws maar ik heb nog nooit een noot van hem gehoord. Misschien is het beter om dit zo te laten.

Ik heb namelijk heel sterk het gevoel dat dit smerige rotventje vooral gevoelens losmaakt bij pubermeisjes tussen de 11 en 13 jaar!

Volledig geregeerd door hun opstandige hormonen, Bieberen ze achter dit ventje aan!

Het goede nieuws is, dat er in  Amerika een wet is waarmee burgers ook iemand kunnen arresteren.

Wat zou het mij mooi lijken als ik bij de buren van Biebertje mijn kans mocht afwachten. En zodra het etterje vervelend doet keihard toeslaan!

En met hard bedoel ik ook hard! Ik zou hem eerst de benen onder zijn lijf vandaan schoppen, en als hij weer wil opstaan overgieten met water, en dan met een brandende aansteker in de hand roepen dat het benzine is!

Hij zou het uitschreeuwen van ellende en om hulp roepen.

En als ik dan mijn hand uitsteek, en doe alsof ik de fik erin gooi?

Dan zal blijken of hij zijn darmen nog onder controle had!

Eppo

Een 32 jarige man uit Australie kreeg de schrik van zijn leven! Toen hij uit de narcose kwam na zijn operatie zag hij bijna niets meer.

Hiermee bedoel ik bijna niets meer van zijn geslachtsdeel, zijn Willy.

Hij ging voor een vergroting “van”, maar na de operatie was het een verkleining “aan” geworden.

De man zit nu in zak en as, zijn Piemel heeft nu de grote van een macaroni elleboogje, en is niet meer tot groeien aan te zetten.

Triest verhaal, best wel ja maar de aanzet waarom, is mogelijk nog veel triester. De man was namelijk niet  tevreden met zijn lichaam, en dat is best een kwalijke zaak.

Ontevredenheid met het lichaam dat is iets waar mensen geen last van zouden moeten hebben, maar niets is minder waar, plastische chirurgen verdienen heel veel aan deze gevoelens van de mensen.

Zolang mensen elkaar gek maken met hoe je er uit hoort te zien, zullen mensen het uiterste doen om zichzelf mooi te laten snijden.

Klinkt wel gek mooi laten snijden? Maar hoe zou je het anders kunnen noemen? Plastische chirurgie? Uiteraard! Maar het blijft niets anders als de lelijke kantjes van een persoon afsnijden, of juist lelijke kantjes opvullen en mooier maken.

En begrijp mij niet verkeerd, een juiste correctie kan voor een heleboel vreugde zorgen als het nodig is, om medische of psychische redenen.

Maar het valt mij steeds meer op dat mooie jonge mensen, tegenwoordig al vrij snel overgaan tot een dergelijke lijdensweg, en in een perfect lichaam laten snijden. Ik vraag mij dan wel af waarom?

Natuurlijk heeft een ieder zijn mindere kant, maar om die er gewoon af te laten snijden? Mij krijgen ze niet zo gek!

En als je dan ziet hoe die gasten er direct na zo’n operatie uitzien? Man, man, daar is een Zombie niets bij. Als je er naar kijkt denk je bij jezelf wow dat komt nooit meer goed. Broodje shoarma op poten zonder saus!

Maar mensen hebben dit tijdelijk ongemak er gewoon voor over.

Effe een paar weekjes eruit zien alsof je meegesleurd bent door de Thalys tot Parijs aan toe, en je bent er weer. En als het goed is nog mooier ook.

Echte schoonheid zit van binnen wordt wel eens gezegd, maar dat gaat voor een hoop mensen niet op!

Ik zou soms willen roepen, mensen doe het niet, maar naar mij wordt niet geluisterd.

Ach misschien ook maar beter zo!

Eppo